Wieża Błaznów

re up: Wg mnie trafiony wyjątkowo. Wojownicy umierają też na grypę. Wiedźmin to nie (przynajmniej nie do końca) bajka fantasy, gdzie Ukochany Król, przebity zdradzieckim ostrzem wroga, charcząc i wzdychając konwersuje z potomstwem jeszcze przez dwa rozdziały.
Ciach - i dead, po prostu. Podobnie przecież było z samym Geraltem i tymi widłami.

_________________
Nic na siłę, wszystko młotkiem!

i na pohybel s***om.

Mi było krwiopijcy bardzo szkoda. Ale najbardziej to chciałbym widzieć minę pana Sapkowskiego w momencie gdy siedząc z piórem (klawiaturą raczej, nie wiem czy od Łucznika, Singera czy IBM) miał właśnie napisać, że Regis nie żyje. Chyba mu to pióro zadrżało i wcale nie dlatego, że miał kaca.

Mnie bardzo nie podobało się imię nadane krasnoludzkimu bankierowi: Giancardi. W ogóle nie pasuje to (tj. włoski) do fantasy, a tym bardziej do krasnoludów! Było cos jeszcze w Czasie Pogardy, ale nie pamiętam. :P

_________________
Lepiej należeć do niektórych niż do wszystkich.

Hah, Ja potępiam głównie podsłuch będący zasługą zbiegu okoliczności...
No kto pytam sie wchodząc do jaskini natyka sie na naradę szpiegów? No kto?

_________________
Bezczelność niektórych ludzi wyprowadza mnie z równowagi! Szczególnie kiedy łudząco przypomina mi moją własną...

// Watashi wa Naraku no Hana //

No jak to kto? Oczywiście główny bohater, nikt inny.
Ja, przyznam się, jak czytałem pierwszy raz, to coś mi się ubzdurało pod kopułą, że jak Geralt ich podsłuchiwał to oni byli daleko, daleko w Nilfgaardzie, a nie parę pięter nad nim. To dopiero było przegięcie pały.
Ale co do samego wątku z podsłuchem to rzeczywiście - takie rzeczy to tylko w książkach. A może to przeznaczenie. Koleś miał względnego pecha od pięciu tomów, to w końcu musiało się ślepej kurze trafić.

Mi sie wszystko w tej bajce podobało czasem mniej czasem bardziej, ale to przesada była...
Miałam przez chwile ochotę powiedzieć książce "z nami koniec" ale to była króciuteńka chwila i już nie pamiętam;p;p

_________________
Bezczelność niektórych ludzi wyprowadza mnie z równowagi! Szczególnie kiedy łudząco przypomina mi moją własną...

// Watashi wa Naraku no Hana //

Ja z początku nie byłem przekonany do Regisa, jakoś nie pasował mi do tej bajki.

_________________
http://www.nikoletta.pl

Ale pasuje do bankierów. Określenie "bankier" pochodzi z Włoch i mnie osobiście średniowieczny bankier kojarzy się z Makaroniarzem. Ew. z Żydem, ale to raczej w Polsce, konkretnie za Kazimierza.

Mnie to najbardziej nie podobał się moment z "pedałkowaniem" Ciri; byłem cały happy gdy Bonhart pozabijał całą bandę Szczurów. Samo podsłuchiwanie jeszcze jako tako ujdzie.

Ja mam zawsze niesmak gdy czytam scenę z podsłuchem. Nie wiem czy AS liczył na to że jego czytelnicy okażą się na tyle naiwni żeby nie zobaczyć w tej scenie niczego podejrzanego :P

_________________
Czyżby potomek słynnego poety ?

Wątek z Mistle zawsze wzbudzał we mnie lekki niesmak, szczególnie, iż Ciri nie ujawniała uprzednio tego typu skłonności... Po prostu nie kleiło mi się to do reszty... Ale cóż, stwierdziłam, że nie wszystko musi iść po mojej myślu, jak sama napiszę powieść, to będę się mogła rządzić :P

Ja akurat tego wątku się nie czepiałem. Moim zdaniem chyba jedyną wpadką autora była wielokroć już wymieniona scena podsłuchiwania w jaskini. Ale lepsze to, niż gdyby podsłuchał ich w karczmie na ten przykład.

Znalazłem za to inny mały, maluteńki zgrzyt, który jednak nie psuje całościowego wrażenia. Otóż w Pani Jeziora napisano, iż panował pogląd, że elfy są pozbawione gruczołów łzowych, a Lucienne i Jarre byli pierwszymi ludźmi, którzy widzieli, jak elfka płacze. Tymczasem, o ile pamięć mnie nie myli, w Krańcu świata elfka rozpłakała się, otrzymawszy cios od Geralta.
No i osławiony naszyjnik od Calanthe, który się rozpłynął tajemniczo :)

1. Nie łącz cholero opowiadań i sagi
2. Geralt naszyjnik sprzedał i przepił:P
3. Komu Geralt powiedział o tym że widział płaczącą elfke? Mało kto taką widział to i myślano że takich nie ma

:P:P

W porównaniu z podsłuchem, pikuś, do wytłumaczenia:P:P

_________________
Bezczelność niektórych ludzi wyprowadza mnie z równowagi! Szczególnie kiedy łudząco przypomina mi moją własną...

// Watashi wa Naraku no Hana //

Mnie Geralt z widłami aż tak nie raził. Smutno było, ale dobrze to Mistrz zakończył. Za to Regisa mu nie wybaczę :P
Ale nie dla tego, że była to śmierć nie godna wampira takiego jak on. Godna śmierć. Tylko że go lubiłam i to dlatego tak zabolało. Geralta też lubiłam, ale przypuszczałam, że prędzej czy później szczeźnie w jakimś wykrocie albo coś w tym rodzaju go spotka. Śmierć Geralta była niesprawiedliwa raczej z powodu rzezi, którą próbował zakończyć, sam padając jej ofiarą. Dramatyzm doskonały.
W powyższych zdaniach usiłowałam zawrzeć treść, iż śmierć Regisa była dla mnie mniej spodziewana i dla tego mniej mi się podobała. Finito.