Wieża Błaznów

Dla mnie patrzenie z dystansu na konwencję fantasy nie jest od razu wyznacznikiem postmodernizmu. Od sztampowych zasad i szablonów odchodzi wielu pisarzy, ale postmodernizm to raczej coś bardziej "udziwnionego" niż nieco cyniczne spojrzenie owe schematy :)

_________________
Quidquid latine dictum sit, altum videtur.

Cały czas starałem się to powiedzieć, chyba jednak niezbyt jasno się wyrażałem. :(

_________________
"After more than 10 years on the frontlines of the public debate concerning
GMOs, I have learned that (...) rational arguments
are poor ammunition against the emotional
appeals of the opposition."
I. Potrykus

Nie należy mylić kiczu z knotem. Malarstwo staropolskie to w wiekszości knoty malowane przez małych Kazi. rzeczy nieudolne.
Kicz to dzieło w pełni udane, tj. wg zamierzeń autora. Kiczem np. może być "Szał" Podkowińskiego, "Krzyk" Muncha. Nie zgodziłbym sie, ale i nie oburzył, gdyby ktoś za kicz uznał "Madonnę sykstyńską" Rafaela.
Co zaś do posmodernizmu. Zależy co za niego uważamy. Jeśli postmodernizm celowy (taki jak u Pynhona czy Mattewsa) to AS nim nie jest.
Jeśli świadomość dotychczasowej tradycji, i tego że nie da się jej zignorować, co najwyzej można ją wziąć w nawias (jak u Eco) to AS nim jest.

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

Czyli portrety trumienne nie były w pełni udane zdaniem małych Kaziów?

Czy kiczowatość dzieła ma być zamierzona?

Jeżeli to drugi warunek uznamy za prawdziwy i za konieczny do uznania czegoś za kicz, to nie pozwoli on nam nazwać kiczem różnego rodzaju "Jelonków", czy "Sarenek", bo tego rodzaju dzieła mają w zamierzeniu autorów uchodzić za wzniosłe.

_________________
"After more than 10 years on the frontlines of the public debate concerning
GMOs, I have learned that (...) rational arguments
are poor ammunition against the emotional
appeals of the opposition."
I. Potrykus

Właśnie jelonki, sarenki i krasnale możemy uznać za kicz dlatego, że są wyjątkowo udane dopracowane i estetyczne (oczywiście w oczach nabywcy). Przecież Niemcy nie brali by tego hurtem, gdyby uważali, że jest to brzydkie, albo nieudane.
Więc przyjdzei mi się zgoddzić z z 8jakis, że kicz w tym przypadku jest w pełni zamierzony, a nie przypadkowy.

_________________
Z tylu różnych dróg przez życie, każdy ma prawo wybrać źle.
S. Staszewski

Kiczowatość zamierzona to nie kicz, tylko metakicz.
Nie sądzę, że Courbet malując pierwszego jelenia na rykowisku, chciał namalowac kicz. Ale już np. Tarantino o to chodzi( nie o jelenia, tylko o kicz).
Co do trumniaczków. To tylko moje gdybanie, ale jeśli ich autorzy widzieli pierwszoklaśne współczesne im malarstwo europejskie, to pewnie wzdychali: ja też bym tak chciał, ale nie potrafię.

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

Według mnie Sapkowski ma pwne cechy postmodernisty, szczególnie zabawę i, momentami, wysmiewanie stereotypowego fantasy.

Więcej grzechow postmodernizmu nie pamiętam, albo dobrego przykładu nie znajdę;)

Nie każda parodia to zaraz postmodernizm.

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

No nie parodia... Sapkowski nie jest przecież parodią fantasy tylko specyficznym, oryginalnym jej ujęciem.

Ale jak to już zostało napisane w tym wątku, odmienne niż zwykle podejście do fantasy to jeszcze nie postmodernizm:). Nie tylko AS tak pisze.

_________________
I will always need your love/Wish I could write it in the daily news
You, on the other hand, are a sweet little eclair on the outside and a pit bull on the inside- Charlaine Harris

Ale wykorzystywanie (świadome) wątków, które już od dawna są obecne w literaturze, takoż świadome odwołania, parafrazy... To IMO cechy postmoderniztyczne jego twórczości.

_________________
For six months I couldn't sleep. With insomnia, nothing's real. Everything is far away. Everything is a copy of a copy of a copy.
~ Fight Club

Nowe miejsce w sieci.

Co do tego czy Andrzej Sapkowski jest postmodernistą moim zdaniem nie ma wątpliwości [mimo tego iż sam autor temu zaprzecza] w jego powieściach jest mnóstwo odniesień co do teraźniejszości. Zgrabnie wplata w swoje opowieści problemy które są odzwierciedleniem dzisiejszych problemów. Przykładem mogą nam służyć intrygi snute przez czarodziei które według mnie odzwierciedlają kłótnie w naszym rządzie, a czyż tak nie jest ???

_________________
we will see what can i do

Posmodernizm to nie jest stosowanie aluzji do współczenej sytuacji politycznej. Inaczej postmodernictycznymi byłyby bajki Ignacego Krasickiego i komedie Arystofanesa.

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

Oj przybijal, przybijal... I nie byl to zaden buntowniczy gest, tylko zwykla forma zaproszenia innych scholarow do dysputy. Tak mi kladziono w czaszke na wydziale histerii w Lodzi.

A na temat:

Z kazda moda artystyczna tak sie dzieje (przynajmniej od romantykow zaczynajac), ze zaczyna sie buntem, wielkim krzykiem o Ogromnej Nowosci Naszego Manifestu, a konczy wtopieniem nowopowstalej konwencji w mainstream i glebiej, w popkulture. Dlatego istnieja dywany a la Picasso.
Predzej czy pozniej traci sens oczekiwanie, jak to czyni 8jakis, czystosci gatunkowej.

AS znany jest z mowienia wprost o komercyjnym charakterze swego pisarstwa. Nie pamietam, czy sam to rzekl, ale podobny w tym jest do Dolegi-Mostowicza, ktory o sobie powiedzial "Jestem pierwszorzednym drugorzednym pisarzem".
Moze dlatego tak sie AS zapiera postmodernistycznych ciagat? Skojarzenie z wszeleniakimi "-izmami" moze dodac powagi, ale odjac sprzedazy...
Czyli - nie chce, by sie roznioslo, ze mowi proza ;D.

Chyba latwo sie juz domyslic mej opinii. Moim zdaniem dosc jest w ASa dzielach postmodernizmu, aby go postmodernista nazwac.

z postu Bardzo_czarnego_kota:


O intertekstualnosci trabia tu wlasciwie wszyscy, czasem radosnie, czasem z oburzeniem. Mnie sie ona podoba. I ta cienka, i ta gruba (Luter!). Dowcipy nie zawsze musza byc subtelne. Jak mam ochote na wyrafinowana intelektualnie proze, siegam po Cortazara czy Borghesa, ze o Grassie nie wspomne. AS to lekka muza.

Eklektyzm - owszem, nie wybiega poza gatunki popularne, ale jest. Przeciez klimat i styl, przynajmniej pierwszych nastu opowiadan, to bardziej antywestern niz fantasy (dla mnie).

Literackosc na pokaz... Jest, a jakze. We wszystkich trzech tu podanych formach.

Pkt. czwarty. Tu najslabiej. AS co najwyzej probuje wierzgac przeciw standartom fantasy, no ale brak formalnego eksperymentu w powiesci z zalozenia popularnej jest naturalny. I pozadane.

Ostatniego punktu naprawde nie trzeba komentowac. Odfajkowany 3 akapity wyzej.

Do Zodndraka: Nie wydaje Ci sie, ze do much z haubicy grzejesz? Mizeria filozofowania postmoderny to zadna tajemnica, ale nie dowodzi ona, ze popularny pisarz nie wykorzystuje tej konwencji.


P.S. Pare godzin to wisialo z paskudnymi literowkami; poprawilem, przepraszam, tlumaczyc sie moge powaznymi i nieuniknionymi brakami fazy intensywnego zetkniecia lba z poducha. Nie mowie tu o ucieczce znakow diakrytycznych. Talatajstwo zdezerterowalo i nic na to nie poradze.

_________________
While shepherds watched their flocks by night
All seated on the ground,
A high-explosive shell came down
And mutton rained around.

'Carol',by Saki, 1870-1916.11.14

Naprawdę? Może ja czegoś nie zauważyłam? Skonkretyzuj, proszę, bo mnie się wydawało, że to właśnie ten punkt jest najsłabiej wpisującym się w teorię.

_________________
Alfabet nie kończy się na D