Wieża Błaznów

Ja czytałam pożyczone od koleżanki mamy, nauczycielki obie zresztą od polskiego. Ile ja miałam wtedy lat? Hmm, chba z 13, może 14. Taki był początek choroby, tak na prawde mnie wzieło za drugim czytaniem. Byłam trochę starsza i bardziej kumata. A zarażam dookoła, jak leci.

_________________
"Éist le ceol binn na farraige, Siúl thart fán chladaigh..." Clannad

A ja dojrzałem "Miecz przeznaczenia" u cioci na półce. Kiedy to było -nie pamiętam, ale byłem już po "Władcy Pierścieni" i "Hobbicie", więc mogłem mieć koło 10 lat. A czytałem to wszystko w porąbanej kolejności, bo tylko na taką pozwalała mi uboga biblioteka:
"Miecz przeznaczenia"
"Czas pogardy"
"Krew elfów"
"Ostatnie życzenie"
Znowu "Miecz przeznaczenia"
I dalej już po kolei, z jakimiś "Drogami, z których się nie wraca" czy innymi "Coś się kończy, coś się zaczyna" po drodze :) Sagę husycką też zacząłem od środka, czyli od "Bożych wojowników" :)

Ja siegnąłem po jego książki po prostu - bo lubiałem fantastykę (teraz już trochę mniej), więc uznałem, że jak on taki znany jest, to musi być dobry. No i nie zawiodłem się.

Aha, kiedy to było? Półtora roku temu, czyli miałem wtedy piętnaście lat.

_________________
Lepiej należeć do niektórych niż do wszystkich.

byłem jeszcze w gimnazjum i zaczynałem interesować się literaturą fantasy. Oczywiście zaczynałem od Tolkiena - "Hobbit". "Władca pierscieni"... potem Terry Pratchett... pewnego razu w kiosku wyszedł pilotowy numer miesięcznika "Fantasy" - jak na razie funkconował jako wydanie specjalne do miesięcznika "Click!" o grach komputerowych, który wtedy regularnie kupowałem. Redaktorem naczelnym był zresztą Jacek Piekara (tego człowieka przedstawiać nie trzeba). No i tematem numeru był właśnie Andrzej Sapkowski, a daniem głównym wywiad z nim. Po przeczytaniu byłem bardzo nakręcony na sagę o wiedźminie, a szczęsliwie się zdarzyło, że krótko potem odwiedziłem starszego kumpla, który już twórczość ASa dobrze znał i pozyczył mi "Ostatnie Życzenie" oraz "Miecz Przeznaczenia". No i tak się zaczęło...

Zanim sięgnąłem po Sapkowskiego, na podstawie strzępów informacji, które do mnie docierały, sądziłem że to jakieś infantylne badziewie a la filmy o Conanie (do tego momentu fantasy nie czytałem zresztą w ogóle, z SF przeczytałem kilka książek Lema). Raz, kiedy leżałem w domu z grypą i nie mogłem już znaleźć sobie nic do roboty, zacząłem czytać "Miecz Przeznaczenia", który ktoś mi podrzucił. Jak tylko skończyłem, pożyczyłem od koleżanki wszystko, co się do tego momentu ukazało (czyli do "Chrztu Ognia") i wciągnąłem jedną książkę po drugiej :))

Pierwsze spotkanie z ASem? Oj daaaawno to było...gdzieś w 2 połowie podstawówki, czyli już z jakieś 10 lat temu :) A niestety nikogo nie zwerbowałem do wiedźmanii, z tej prostej przyczyny że niestety nie miałem książek na własność :-/

Ja też w liceum się zetknęłam z Wiedźminem :P Tylko, że ja jeszcze chodzę do liceum (stwierdzenie "uczę się w liceum" jest baaardzo względne :P). A zaraziłam się niedawno bo jakiś hm... tydzień temu :P. Mój brat (który jest młodszy ode mnie dostał ,,pod choinkę" gre Wiedźmin i tak mu się klimat spodobał, że kupił ,,Ostatnie życzenie". Przeczytałam na zasadzie "a tak SE przeczytam". A muszę dodać, że od znajomych wcześniej słyszałam, że ogólnie saga jest taka sobie, ,,męska", przeklinają i takie tam i w rezultacie nie sięgnęłam po nią wcześniej jakoś :P. Kurde nie wiem skąd oni te brednie wzieli, przecież saga jest CUDOWNA! :D W ten właśnie tydzień przeczytałam 3 tomy i zaczynam zaraz czwarty (Czas pogardy) :D

_________________
,,A potem świat znowu zaczął istnieć, ale istniał zupełnie inaczej."

Czas pogardy to drugi tom :P

ale z opowiadaniami liczę ;) (OŻ i MP :P )

_________________
,,A potem świat znowu zaczął istnieć, ale istniał zupełnie inaczej."

To niedobrze liczysz. Nawet sam Sapkowski stwierdził, że sagę i opowiadania należy liczyć osobno, i wyraził swoje niezadowolenie z wydawnictw i Czechów, którzy uparcie mówią na Krew elfów "trojka" czy jakoś tak.

No cóż... Ja nie wyobrażam sobie nie przeczytać Ostatniego życzenia i Miecza teraz... W końcu to takie wprowadzenie do wszystkiego. Jakbym zaczęła od Krwi elfów to by mi czegoś brakowało ;]

_________________
,,A potem świat znowu zaczął istnieć, ale istniał zupełnie inaczej."

A Coś się kończy, coś się zaczyna też do sagi liczysz? :P Chociaż nie, to akurat złe porównanie. Oczywiście, że opowiadania są wstępem do reszty, ale mi osobiście jakoś wygodniej osobno je brać pod uwagę.

Zgadzam się z RyldArgith, opowiadania (OŻ i MP) to opowiadania a pięcioksiąg to powieści. Całkiem inna forma literacka. Opowiadania sią wydane w 2 zbiorach a saga w 5 tomach.

_________________
"Max jest pijący, lubi rajdy samochodowe i ma polar z teleportem do browaru"
"A morał tej historii mógłby być taki: mimo że cukrowe to jednak buraki"
Nie jestem dobrym człowiekiem.

No coś Ty, nie zauważyłam :P. No jasne, że OŻ i MP różnią się od sagi, ale nie można podważyć faktu, że są jakby jego częścią. Choć zaburzona jest w nich chronologia, rozdziały czyli opowiadania nie są ze sobą ściśle powiązane tak jak w sadzie, to jednak szczególnie MP jest jakby takim hm... ,,rodziałem" przed Krwią elfów. Mniej byśmy wiedzieli o Ciri. Choć w Krwi niby wszystko jest przypomniane jak to z nią było, to jednak w Mieczu pokazana jest więź jaka nawiązuje się między nią a Geraltem. A miłość Geralta i Yen? Bez OŻ i MP byłaby taka jakby niekompletna, wzięta znikąd. I nie wiadomo by było jak to się wszystko zaczęło i czemu Ci dwoje ciągle nie mogą być razem. A i dodam, że cięszę się, że wydawnictwo SuperNova tak właśnie ponumerowało cykl czyli od I do VII (nie tak jak stare wydania I-V). Takie moje zdanie i już ;). I tak polecam czytać znajomym. Ale jak to kiedyś ktoś powiedział: ,,róbta co chceta" ;)

P.s. A co do formy to literacko nie różnią się jakoś bardzo OŻ i MP od reszty. Saga jest napisana może bardziej ,,męski" sposób :P. Natomiast opowiadania są bardziej wzruszające, bardziej mnie ujęły.

_________________
,,A potem świat znowu zaczął istnieć, ale istniał zupełnie inaczej."

Dla mnie też nie istnieją osobno saga i opowiadania. Jedno jest częścią drugiego a to że opowiadania zostały napisane póżniej i maja inna składnię jakoś mi nie przeszkadza uważać je za dwa pierwsze tomy.. I chociaz nawet A.S. ma w tym swoje stanowisko, z którym jak wyzej widać się nie zgadzam to uważam że kazdy powinien liczyć to tak jak mu wygodniej i nie próbować narzucać swoich racji innym bo to zupełnie odchodzi od tematu

_________________
Elaine blath, Feainnewedd
Dearme aen a'caelme tedd
Eigean evelienn deireadh
Que'n esse, va en esseath
Feainnewedd, elaine blath!