Wieża Błaznów

Aaale wstyd. Już zmieniam i przepraszam - to z rozpędu.

_________________
Vivere est bibere.

Właśnie. Zgadzam się w pełni, a nawet rozszerzyłbym tę tezę, iż Regis jest jednym z niewielu "sumień" czyli ludzkich spojrzeń, jakie pojawiają się w sadze. Trzeba pamiętać o tym, jak opisał go Geralt Yennefer po cudownym uratowaniu w zameczku (mniej więcej tak):
"- Kto to był?
- on? był uosobieniem człowieczeństwa."
Nie rozszerzałbym tego stwierdzenia, jeśli chodzi o charakter Regisa, AS wystarczająco jasno i wyraźnie się tu wypowiedział. Oczywiście, należy pamiętać o jego przeszłości... ale tylko pamiętać, ponieważ "troszkę" radykalnie się zmienił.

I nie tylko Jaskier o tym wspomina, wynika to też z narracji niezależnej, co nie przeszkadza faktowi, że jest cholernie inteligentny (tak został zresztą stworzony - postać w drużynie służąca radą i mądrą decyzją oraz mądrością w ogóle).

A jeżeli już o amancie, hmm... Nie wiem, jak reagują na niego kobiety, ja natomiast z wielka przyjemnością czytałem te wyrywki, w których jest mowa właśnie o nim. I chciałbym od razu zaznaczyć, niszcząc w ten sposób wszelkie docinki, że nie jestem homoseksualistą.
Dla mnie jest to "po prostu" perfekcyjnie stworzona postać, która ma za zadanie wypełnić pewną lukę, mianowicie stworzyć tego "dobrego" bohatera, cholernie inteligentnego i mądrego, dla równowagi do, powiedzmy, Vilgefoortza.
Ma też nasz wąpierz poczucie humoru, dosyć dziwaczne, jak na wampira przystało; przypomnijcie sobie scenę w czasie uczty u Łasiczki, kiedy to rycerze przysięgali na czaple, a Regis tłumaczył paniom dworu, że srebro jest dla wampirów śmiertelnie niebezpieczne, manipulując bodajże przy karczochach właśnie srebną zastawą.
Pozdrawiam

_________________
Elen sila lumenn` omentielvo

Kiedy po raz pierwszy czytałam Sagę byłam zauroczona postacią Regisa. Natomiast kiedy parę lat później sobie lekturę powtórzyłam, zaskoczyło mnie, że mam o nim diametralnie odmienną opinię. Mam Regisa za nadętego bufona, zadzierającego nosa i odnoszącego się do wszystkich w tonie protekcjonalnym.

Jeśli chodzi o kwestię "sumień", to w moim subiektywnym odczuciu tutaj na palmę pierwszeństwa jeśli chodzi o twórczość AS-a zasługuje Samson Miodek, który w N. wynosi ze zgliszczy splądrowanego miasta małego, przerażonego i oparzonego kotka i tłumaczy, że ratował co się dało. Ale to tak na marginesie, poza głównym nurtem dyskusji.

_________________
"Bla bla pod burym bla bla żywopłotu
Bla-blałem ją bla bla wśród ptasząt łopotu.
W mokrej glinie łopatą wykopany dół,
Jej bla-bla bla bla przebił osikowy kół."
Shague Ghintoss by Jake Jackson
ja odpuściłam sobie już dawno. wmk <rotfl>

A ja Regisem byłam, jestem i będę zauroczona, co nie zmienia faktu, że prymat w kwesii "sumień" przyznaję Samsonowi, podpisując się tym samym pod twierdzeniem Stelli:)))

_________________
Występny Wartowniku! Cintryjka chwali książkę! Bym miał pieniądze, to bym se chyba, normalnie, kupił, tak mnie to zaszokowało ;) - Ben

siekierka

Prawdę mówiąc gdybym była wyższym wampirem żyjącym już prawie 500 lat, dodatkowo dysponującym interesującymi zdolnościami, też bym była próżna i to o wiele bardziej niż Regis :)
Możliwe, że postać Emiela Regisa została wprowadzona dla kontrastu - ludzie to mordercy, rozbójnicy (np. pierwszy pokonany przez Geralta "potwór"), natomiast wampir, istota uważana przez ludzkość za stworzenie mroczne i złe zachowuje się od nich o niebo szlachetniej. Zresztą, bez Regisa byłoby nudniej - sami bohaterowie wydający okrzyki i wymachurący mieczem :)

_________________
mrowienie w palcach skórę ogarnęły języki ognia moje oczy stały się topazowe czułem smak nocy

Regis był nie tyle sumieniem, co mózgiem. Bez niego nie wiedzieliby, co robić. To on dostarczał ciekawych informacji /za sprawą licznych znajomych/. Starał się też w zarodku tłumić wszelkie konflikty.

Lubię Regisa, ale brakuje mi w jego postaci właśnie takiego "wampiryzmu". Jako wampir w ogóle się nie popisał swoimi zdolnościami, w ogóle nie wspomógł w bitwach drużyny (nie licząc tej ostatniej - beznadziejnej) a przecież mógłby, i to nawet lepiej niż Geralt. Czyniąc z niego tchórza, AS imo przegiął pałę - o wiele ciekawiej czytało by mi się sagę gdyby Regis prócz moralizowania wykorzystywał te swoje wampirze stuczki :>

Ciekawiej? Jakby każdy przeciwnik momentalnie ginął? Jakby co pięć minut Regis kogoś by hipnotyzował etc? A gdzie byłby wtedy dramatyzm?

Ja byłabym po prostu znudzona.

_________________
"Bla bla pod burym bla bla żywopłotu
Bla-blałem ją bla bla wśród ptasząt łopotu.
W mokrej glinie łopatą wykopany dół,
Jej bla-bla bla bla przebił osikowy kół."
Shague Ghintoss by Jake Jackson
ja odpuściłam sobie już dawno. wmk <rotfl>

Aż się przypomina dyskusja na temat elfów, Króla Olch etc...

Regis nie miał czasu na nudy.
Robił specjalizację z mandragory i innych takich. Był medycznym ekspertem, o lekach i chorobach wiedział wszystko. A na taką naukę 500 lat to wcale nie za wiele.
Choć dziwię się, że nie znalazł sobie jakiegoś możnego protektora. Każdy król chciałby mieć takiego medyka.

_________________
Chwała filozofom!

Ale zapewne nie każdy chciałby mieć medyka-wampira:)

Odgórnie wyznaczonym zadaniem Regisa było własnie moralizowanie:) W akcjach bojowych zdarzało mu się parę razy brać udział, że przypomnę ratowanie Milvy w gorących warunkach i odbijanie Geralta z aresztu. To już i tak było wyrzeczeniem dla wampira, który
1. Nie grzeszył przesadnym męstwem,
2. Obiecał sobie nie korzystać z wampirzych przywilejów łączących się z piciem krwi (a to chyba musiałby robić podczas walki).

_________________
Święte Gramatyko i Ortografio, módlcie się za nami.

Padłeś ofiarą stereotypu :)
Wampir to nie terminator :)

_________________
Cum superiorum privilegio veniaque

Regis się różnił od stereotypowego wampira, ale miał swój urok. Chociaż przyznaję, był zarozumiały i czasem irytowało mnie jego mądrzenie się, mam słabość do tej postaci. Jedna z moich ulubionych.

_________________
Quidquid agis, prudenter agas et respice finem.

Chociaz trzeba przyznac, ze ciekawie obejrzaloby sie choc jedna walke podczas ktorej wampir i wiedzmin walcza ramie w ramie. Nie wspominajac juz o potencjale lezacym w komentarzach na ten temat ze strony calej druzyny kiedy byloby juz po fakcie.