Wieża Błaznów

Nie mogłeś się powstrzymać, co? :D

Bardzo podobało mi się szkolenie Ciri w Kaer Morhen oraz jej życie bandytki z hanzy Szczurów. Poza tym kasowanie ludzi na arenie w Claremont i rzeźnia na schodach zamczyska Stygga. No i podobały mi się fragmenty dotyczące hanzy Skellena, zwłaszcza te pisane z punktu widzenia Kenny Selbourne. Oraz standardowo bankiet czarodziejów na Thanedd. Fajny jest też moment kiedy na stół operacyjny Rusty'ego wjeżdża wiedźmin. Oraz fragment pod tytułem "Niziołki są niesamowicie szybkie i bezbłędnie miotają wszelkiego rodzaju pociski" ;)

Oczwiście bal z czarodziejkami:). Ponad to szkolenie Ciri w KM.

_________________
Tamtych słów, tych dziwnych słów, kłamałeś dobrze wiem, że ty też kochałeś mnie...

Jak dla mnie najciekawszym fragmentem, a raczej całą serią fragmentów, było odkrywanie prawdziwej tożsamości Emiela Regisa, z kulminacyjnym momentem opowieści o wampirach i ich zwyczajach. Odczuwam niewysłowioną, żeby nie powiedzieć perwersyjną, przyjemność za każdym razem, kiedy siegam po tą część sagi. Właściwie sama tego nie rozumiem, bo wszak ani tam specjalnie pasjonujących akcji, ani tym bardziej miłosnych aktów nie uświadczysz. Nie wiem, może to już moja i tak już z leksza zachwiana osobowość ujawnia swoje schizmatyczne zapędy. Błagam, dla mojego zdrowia psychicznego, przyznajcie, ze ww. fragmenty również oddziałują na Waszą wyobraźnię i są jednymi z Waszych ulubionych

Z troski o Twe zdrowie psychiczne, postanowiłam sie odzewać ;)
Moze nie jest to mój ulubiony fragment, ale z pewnością jeden z najbardziej ulubionych. Chodzi mi o wywód Regisa na przyjęciu, tyczący się wampirów.

Dla dobra Twojego zdrowia psychicznego przyznaję, że ww. fragmenty oddziałują na moją wyobraźnię i są jednymi z moich ulubionych :)

_________________
P2009 / 59124 ИOНTAЯAM / 251095

Dzień dobry, piękne panie – rzekł, kłaniając się uprzejmie. – Czy przypadkiem wiecie, dokąd odsyła się kurvvy?

Dziękuję tym wszystkim, czyli na razie 2 osobom, którzy mnie poparli. Dziękuję i doceniam poświęcenie.Moje zdrowie psychiczne niewątpliwie zostało odratowane. Mam nadzieję ze kiedyś będę miała okazję, w równie wspaniałomyślny sposób się odwdzięczyć. ;-) Tak więc droga Jaskółko i równie drogi Niebieski macie we mnie przyjaciela i możecie mnie prosić o wszystko... no może prawie wszystko;-)

Patrzcie tylko, trochę poświęcenia i człowiek może sobie załatwić jakiś potencjalny ratunek na czarną godzinę ;)

Mam nadzieję, ze Jaskółka nie zażąda na ten przykład "pirworodnego" Musci?

Ludwisia na jej miejscu tak bym nie ryzykowała. Znając siebie samą, i nieco zasady dziedziczenia genów, podejrzewam, ze potomek mój nie przyniósłby jej ani uciechy ani pożytku. :-D

Żaden problem, Jaskółka nie potrzebuje niczyich "pirworodnych" ;-)
A geny...cóż, te potrafią zaskoczyć ;-)

No to kamień spadł mi z serca;-D

Tym bardziej się cieszę :-)

moim zdaniem najlepsz 2 fragmenty to opowieść REgisa o "piciu" ;) i jak Ciri zabiła na lodzie

Oczywiście ostateczne starcie w cytadeli.