Wieża Błaznów

Primo. Nie podoba mi się Rissberg. O ile w sadzę genetyka nie przeszkadzała mi zupełnie to w Rissbergu jest jej nadmiar. Mnie osobiście trochę burzy to klimat - czarodzieje którzy genetycznie zmieniają potwory, krzyżują gatunki i przytwierdzają do nich blaszki z numerami serii. Nie za bardzo mi się to podoba a nazbyt kojarzy się z pewnego rodzaju programowaniem naturalnych robotów. Ble. Secundo. Sapkowski bynajmniej nie stępił pióra ale sarkastycznych odpowiedzi Wiedźmina, malowniczych komentarzy Jaskra i perełek językowych jest jakby mniej. Co nie zmienia faktu że jak już się jakąś znajdzie mimowolnie na twarzy pojawia się uśmiech. Tertio faktycznie pierwsza połowa była gorsza, mało zwrotów akcji. I moim skromnym zdanie pomieszanie kilku wątków mogło być trochę uciążliwe ale autor zrobił to tak że ledwie tą uciążliwość dało się odczuć. Ale dość o wadach. Geralt to Geralt i z chęcią więcej książek na poziomie "Sezonu Burz" przeczytam. Nie zawiodło mnie to, wprost przeciwnie. Zaskakujące zwrotny akcji też były obecne. Motyw z lisicą jak najbardziej in plus. Dało się wyczuć klimat sagi i jestem zadowolony z nabycia tej książki. Ta rozbieżność w czasie o którym tu było wspomniane wcale nie musiała mieć miejsca. Velerad w rozmowie z Geraltem w Wyzimie wspomina o tym że wojna terytorialna o słupy graniczne Foltesta z Vizimirem była jakiś czas temu. Strzyga strzygą była przez 14 lat a od 6 Foltest wiedział że da się ją odczarować. Więc musiało to być w znacznym odstępie czasu gdyż nawet cena wzrosła o 1000 orenów. Co było świetne? Przede wszystkim Epilog. Znakomity! Czytając go miałem ciarki. AS bawi się z czytelnikiem i nie można jednocześnie określić czy jest to zapowiedź następnej części czy subtelne oznajmienie czytelnikowi że ten pewnego rodzaju prequel dziejący się przed opowiadaniami to wszystko na co może liczyć. Ja natomiast skłaniam się ku zdaniu że Sapkowski zostawił sobie otwartą furtkę i w każdej chwili białowłosy skrupulatny wiedźmin może jeszcze zagościć w historii której zagorzali czytelnicy nie znają na pamięć

Też mam zastrzeżenia do pomysłu z Rissbergiem. W sadze genetyka miała w sobie coś z magii, mutacja wiedźminów wydawała się oparta na zielarstwie bardziej, niż inżynierii. Łatane magią czarodziejki, które z racji prestiżu musiały dobrze wyglądać - nawet tu było dużo niedopowiedzeń, subtelnych sugestii, a zabawy elfich czarodziejów w hodowlę opierały się tylko na naturalnym doborze. Jedynie laboratorium Vilgefortza przypomina to, co wyprawiali czarodzieje w "Sezonie burz". Niestety, bo to jeden z gorszych pomysłów ASa.

Brakuje mi wypływu wiedźmina na tok wydarzeń, jest tu jak marionetka w rękach Koral, brak mi też jego uczestnictwa w wielkich sprawach, intrygach, wydarzeniach , które kształtują świat w którym dzieje się akcja, które są jak burza, jak trzęsienie ziemi.