Wieża Błaznów

Jak to czytałem, przypomniała mi sie scena z Potopu, keidy to prowadząc Jana Kazimierza przez góry Kmicic spotkal szwedzki podjazd i po chwili napięcia, podjechawszy do oficera szwdzkiego nic nie mówiąc wypalil mu miedyz oczy.
No ale już nie raz było widać, jak mistrz Sapkowski jest zadłużony u mistrza Sienkiewicza :D

PS> Od niedawna przegladam to forum i musze przyznać, ze jeszcze nie widziałem forum z takimi dlugimi offtopami :D

Szczerze? Zgadzam się co do owego zadłużenia w kilku scenach, ale tu jest ono mooocno naciągane.

To popatrz jak to wygląda w filmie.
W każdym razie mnie się bardzo kojarzy.

Nie mówię, że nie może się kojarzyć. Kwestionuję jedynie możliwość, iż Sapkowski świadomie do tej akurat sceny tego akurat filmu nawiązał.
Weź ponadto pod uwagę, że scenę książkową wbrew pozorom można sobie wyobrażać bardzo różnie.

Żeby sie dowiedziec, czy świadomie nawiazał, musielibyśmy jakoś to z niego wycisnąć i mieć pewnosc, ze mówi szczerze :D
Ja nie napisalem nigdzie, ze nawiazał świadomie. Napisalem że widać nie raz było, jak Sienkiewicz go inspiruje, czego przecież i sam AS nie kryje - a to oznacza, ze pewne motywy, choćby drobiazgi mogą sie dostawać do tego co pisze AS rownież niezamierzenie.

Czy zainspirowane czy nie, ja tam wole wersje AS'a ;)

_________________
Nie myl nieba z gwiazdami odbitymi na powierzchni stawu...

Nie tylko Sienkiewicz, przecież Sapkowski ma taką metodę twórczą, facet ściaga i kompiluje co się da (genialnie) Podobieństw do Sienkiewicza jest tyleż co do klasycznych westernów. Ilekroć czytam o "Wiewiórkach" przypomina mi się historia Geronima, i relacje między białymi osadnikami - a indianami. - Ten sam obraz zaszczutych, zdesperowanych, okrótnych niedobitków - Sapkowski umiejętnie porusza "memy", które głeboko w nas drzemią, nicuje je, i podaje tak, że od razu lapiemy "o co chodzi"
Jest jeszcze kwestia języka - zapożyczeń z trylogii jest masa - ale bodaj więcej (czy ktoś zwrócil na to uwagę?) z Gołubiewa. - Momentami w sadze Sapkowski operuje słownictwem żywcem wyjętym z "Chrobrego".
Osobiście jestem zdania, że ta scena z filmowego Potopu zosta la przez niego zapożyczona jak najbardziej świadomie.

_________________
Brzeszczot od pięknej dziewczyny
Wzniosłem lewą
Jak Tyr między bogami
Ostrzem znowu Orm siecze

- Imieniem wielkim Tetragramaton rozkazuję ci, duchu, odpieczętować księgę tajemnic i zrozumiałymi uczynić dla nas jej słowa.
- Pocałuj mnie - zaszeptał duch - w moją astralną dupę.

_________________
Chwała filozofom!

A to jest IMO tak efekciarskie, że zęby zgrzytają.

W LP humor już nie ten, co dawniej.
Więc za bardzo nie wybrzydzam :(

_________________
Chwała filozofom!

Pod koniec LP biskup Konrad nazywa się skromnym pracownikiem winnicy pańskiej. Skąd my to znamy? :)

Jeśli chodzi o humor astralny, bardziej podobał mi się fragment o Rupiliusie Ślązaku, specjaliście od bytów astralnych. Piszę z pamięci: "Rupilius ma dziewięć krzyżyków na karku, w tym wieku kichniesz, pierdniesz i nie wiedzieć kiedy, przenosisz się w byt astralny".

Uwielbiam teksty w LP dotyczące Polski, np to:
"Mówimy o Polsce. Tam nic nigdy nie było normalne"

_________________
Va'esse deireadh aep eigean...

Ja bym to nazwał spostrzegawczością, a nie poczuciem humoru.

_________________
Chwała filozofom!

A mnie te analogie do współczesności raczej irytują niż śmieszą. - Sztuka dla sztuki. - A i z prawdą historyczną są zwyczajnie na bakier.

_________________
Brzeszczot od pięknej dziewczyny
Wzniosłem lewą
Jak Tyr między bogami
Ostrzem znowu Orm siecze

Tekst o "interesie Polski" uważam za perełkę, choć w ogóle nie jest śmieszny.
Według mnie autor trafia w sedno - każdy drobny krętacz, usprawiedliwiając swoje prywatne sprawki, wyciera sobie gębę "dobrem Polski", a każdą krytykę pod swoim adresem nazywa spiskiem, zdradą, zamachem stanu, lub w najlepszym razie atakiem politycznym.

_________________
Chwała filozofom!