Wieża Błaznów

"Ja do nieprzewidywalnych dorzucę Emhyra... ten to jest dopiero fascynujący.*

*Nie mówiąc o Cahirze**
**No ale ja lubię Nilfgaardczyków, zdrajczyni podła ze mnie :)"

Meadwyn: nie na odwrót kolejnosć ;) ?

Koala: nie, bo Emhyr był IMHO bardziej nieprzewidywalny od Cahira,a o to w poście chodzi :)
W ogóle mam za złe ASowi tak rzadkie intruzje o Nilfgaardzie. Albowiem bardzo ten kraj mnie intryguje. A został tak potraktowany z letka niemrawo.
(A właśnie, niech mi ktoś przypomni, gdzie to się pojawiło porównanie Emhyra z Napoleonem? Pytam jako stara bonapartystka)

_________________
You stay away from my boy's pants or I'll hang ya from my Jolly Roger, ya Jezebel!
Elaine Marley-Threepwood

aaa, z tym to się zgodzę - że bardziej nieprzewidywalny :)

chociaż...osobiście czytając sagę tak coś czułam, że mu w ostatniej chwili serduszko zmięknie i zrobi się dobrym Emhyrkiem kochającym Cyrylki prawdziwe i podrabiane :)

Reinmar to cymbał, ale to można by jeszcze przeżyć. Najważniejsze to to, że jest to postać przerażliwie papierowa.

hehe....zwłaszcza na tle Geralta....rotfl!:)

Ja jestem dopiero na zstronie 200- Ale mam fajnie, nie? Jeszcze prawie 400 mi zostało. Reynevan jako postać nawet mi się podoba. Względem książki mam mieszane uczucia, ale wstrzymam się do zakończenia czytania. A propos fascynujących postaci Z Sagi, wymienionych przez przedmówców, to zgadzam się w 100 % z prezdmówcami. Ach, ci Nilfgaardczycy... I jeszcze ten elf, nie pamiętam, jak się nazywał (nie Avalac- sorki za pisownię, ale nie mam książki pod ręką), ten to dopiero był... Radość. że nie wyszczerbili Sagi, bo jak go sobie wyobrażam w ponczu i z mopem na głowie, to aż zimno się robi...

o, Miriel, witaj w klubie zdrajców ;)
radośc, że nie wyszczerbili sagi, fakt. Ale rogi Nilfgaardczykom zdołali przyprawić :(
jak nie Avallac`h (tak to był?- tez nie mam źródła) to kto? Faoiltiarna?

a wiecie zauwazylem cos dziwnegto.Narrenturm po pierwszym czytaniu..hmm troche ogłusza..pozostawia mieszane uczucia..ale jak troche odsapnąć i przeczytac drugi raz to mozna sie w tym naprawde zakochac:)

_________________
<b> <i> Na pohybel skur<i>w</i>ysynom! :)) </b> </i>

Ja po pierwszym czytaniu jestem rozczarowany i jakoś nie spieszno mi do drugiego czytania. Myślę, że dopiero przed pojawieniem się drugiego tomu. Mam wielką nadzieję, że wtedy spodoba mi się bardziej.

_________________
www.stephenking.pl

daj sobie z miesiąc , dwa..i spróbuj znowu.zobaczysz ze nie pozałujesz

_________________
<b> <i> Na pohybel skur<i>w</i>ysynom! :)) </b> </i>

To nie był Faoiltiarna, ale ten, który chciał otruć Auberona. Ale nieważnie- grunt, że nie wyszczerbili... Co do Narrenturm, czytam dalej i mam nadal mieszane uczucia. A także nieodparte wrażenie, że AS powiela swoje sztuczki. Nie jestem pewna, czy jest to zamierzone (autoironia i autoparodia), czy to po prostu jego styl, czy też inaczej mu nie wyszło. Ale z opinią wstrzymuję się nadal do zakończenia czytania (pewnie drugiego ;)).

A wracajac do tematu - jak na razie to Reinemar jest zakreconym gowniarzem z ciekawymi umiejetnosciami. Ale niewatpliwie cos sie z tego moze wykluc interesujacego. Tym niemniej - postac podoba mi sie chyba bardziej niż wiedzmin z sagi, ale nie dorownuje temu z opowiadan :))

_________________
Zółw Się Rusza!

<i>a wiecie zauwazylem cos dziwnegto.Narrenturm po pierwszym czytaniu..hmm troche ogłusza..pozostawia mieszane uczucia..ale jak troche odsapnąć i przeczytac drugi raz to mozna sie w tym naprawde zakochac:)</i>

Zgadzam się w 100%. Czytając N po raz pierwszy byłem lekko rozczarowany, zwłaszcza pierwszą połową powieści, w której Reinmar przemieszczał się tam i sam, a w zasadzie nic z tego nie wynikało. Przy drugim czytaniu można się już spokojnie delektować lekturą i wyławiać wszystkie smaczki. Mniam!

<i>To nie był Faoiltiarna, ale ten, który chciał otruć Auberona.</i>

znaczy się, niejaki Eredin.

Z lekką nutką melancholii

Isengrim F.

Eredin Breacc Glas dokładniej mówiąc

_________________
Eckstein, Eckstein, alles muss versteckt sein.