Wieża Błaznów

Mówię za siebie: Szarlej jako wędrowny dziad - bajarz ? To tak szybko pozbyłby się tego co zostało mu z 500 grzywien po opłaceniu łapówek za uwolnienie Reinmara ?

_________________
Kiedyś pisano różne rzeczy na ścianach toalet.
Teraz do tego celu służy internet.

A moze:
1. Ukrywa sie przed jakims moznym hrabia ktoremu zbalamucil zone/corke i udaje bajarza?
2. Scigaja go za dawne grzechy (wydarzenia roku 18-tego, lub dzialania u husytow)?
3. Scigaja go wlasnie za te 500 grzywien?

Choroba w sumie go wie, ale moze po prostu nie ma wyboru... Ewentualnie wlasnie kombinuje jakis niezly przekret i dlatego udaje bajarza... ;)

_________________
Nie myl nieba z gwiazdami odbitymi na powierzchni stawu...

Jezeli dziad opowiada ta historie w pare lat po wydarzeniach (1440) w ksiazce, to jakim cudem moze byc to Szarlej? Az tak zdziadzial?

Moim faworytem byl dotychczas Tybal Raabe, w sumie to on mial gadane...

No coz, do konsensusu napewno nie dojdziemy ;)

_________________
Nie myl nieba z gwiazdami odbitymi na powierzchni stawu...

Przede wszystkim w tamtych czasach osoba 40 - paro letnia była uważana za osobę bardzo sędziwego wieku, gdyż ludzie żyli około 56 lat. Szarlej w powieści ma około 30, 30 - paru lat, więc w kilka lat po wydarzeniach (kiedy "dziad" opowiada historię w karczmie), mógł byc już postrzegany, jako osoba "wiekowa".

_________________
Pozdrawiam
Shoemaker

hehe tu chyba bardziej chodzi o 'sposob bycia' niz wyglad czy wiek :)

_________________
Nie myl nieba z gwiazdami odbitymi na powierzchni stawu...

A może poprostu zatrzymał się po drodze w jakiejś karczmie i chciał podzielić się z innymi swoimi przeżyciami? Przy okazji naginając trochę prawdę i bawiąc się słuchaczami?

Gdyby naginal prawde, na pewno nie wspomnialby o tych pieniadzach, majac na uwadze ze po wyjsciu za potrzeba z karczmy dostalby pala w glowe od pierwszego lepszego sluchacza... ;)

_________________
Nie myl nieba z gwiazdami odbitymi na powierzchni stawu...

A skąd słuchacze mieliby wiedzieć, że to on jest w ich posiadaniu?
IMHO Szarlej nie dałby się tak poprostu obrabować...

Według mnie sprawa nie podlega dyskusji.
W ostatnim słowie narrator mówi, że do Bizancjum droga daleka.
Niewiele osów wybierało się wtedy do Bizancjum (Do Jerozolimy, to już bardziej).
To nie moógł być zbieg okoliczności, to musiał być Szarlej.
A że zdziadział? Ja też zdziadziałem od czasów Miecza Przeznaczenia :)))
O Autorze nie wspominając...

_________________
Chwała filozofom!

troche sie tu juz mieszamy...

jezeli szarlej jest narratorem, to opowiadajac historie musi pominac motyw $$ - wielu pazernych mialoby na nia chrapke...

oczywiscie pomijam fakt ze szarlej by sie latwo nie dal, ale strzezonego pan bog strzeze... ;)

_________________
Nie myl nieba z gwiazdami odbitymi na powierzchni stawu...

Nie chcę już mieszać dalej, ale muszę :)
Załóżmy, że Szarlej jest narratorem (IMO tak jest), nie opowiada o sobie w pierwszej osobie, lecz opowiada o wszystkim "z boku". Wątpię, czy słuchacze w karczmie powiązali by go z postacią z jego opowieści...
Cóż, wydaje mi się, że zaczynam trochę gdybać a bardzo tego nie lubię, więc chyba się przestanę odzywać ;p
Moje stanowisko się nie zmienia: Szarlej jest narratorem. Nie mam co do tego wątpliwości.

Przecież cała książka nie mogła być napisana w formie opowieści dziada w karczmie.
Można strawić kilka stron takiego teksku, ale nie trzy tomy !!!
Autorem opowieści może być zdziadziały Szarlej, ale pisanie prawdziwej, książkowej powieści ma swoje prawa.

_________________
Chwała filozofom!

Eh, to chyba będzie jedno z pytań bez odpowiedzi :)
Dla mnie wzmianka o Konstantynopolu była wystarczająca, by za narratora uznać Szarleja i nie miałam żadnych wątpliwości.
Z drugiej strony, czy to takie ważne? =D

To już drugi taki numer - przedtem było "Pól wieku Poezki"

_________________
Brzeszczot od pięknej dziewczyny
Wzniosłem lewą
Jak Tyr między bogami
Ostrzem znowu Orm siecze