Wieża Błaznów

Przedzieram się przez 'Bolesława Chrobrego' Antoniego Gołubiewa. Określenie 'przedzieram się' doskonale oddaje istotę rzeczy.
Nie chodzi mi o język, choć całkowicie nie pasuje do tych czasów. Mam jednakowoż takie dziwne wrażenie, że autor wziąż na warsztat epokę, o której STOSUNKOWO mało wiemy, nakreślił sobie ramy historyczne, a do środka wpakował wszystko, co mu do głowy przyszło. Nie umiał poza tym wypośrodkować między postępem a lekką mistyką, co książce wyraźnie zaszkodziło. Poza tym w kilku miejscach wyraźnie przesadził ze słowiańskim pseudonacjonalizmem (jarl Dzierżyk, hehehehe...).
Nic to. Jestem przy trzecim tomie, czytam dalej.

_________________
Tłumaczenie niechlujstwa językowego dysleksją jest jak szpanowanie małym fiutkiem.

Hm, a to może po niemiecku jest? :-)

_________________
All those moments will be lost in time...

Nie, ale język jest, trzeba przyznać archaiczny, czy raczej archaizowany aż miło. Gdy swego czasu przegryzłem się przez pierwszy tom, to sobie gratulowałem.

_________________
Nigdy nie zapominaj:
Chodzimy nad piekłem
Oglądając kwiaty.

C-in-C Brygady Malkaviańskich Cyklistów
Liga Niezwykłych Dżentelchamów

archaizowanie to tam jest dziwaczane, te dumki zamiast myśli.
Ale żeby sie zaraz przedzierać. Miałem 13 lat jak przeczytałem całość. A teraz nie wiem po co.
Kiedy to G. pisał odreagowywano wojne. Stąd tekst antyniemiecki i katolicko-narodowy.
W pierwszych tomach ludziska maja po domach koty. Dopiero w trakcie autor się zorientował, że to anachronizm i zamienił je na swojską zwierzynę.

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

Borsuku, zamorduję cię zdalnie;)
Po niemiecku jest 'Alicja w Krainie Czarów'. TEŻ ją czytam. Ale to nie ten temat.
:)

_________________
Tłumaczenie niechlujstwa językowego dysleksją jest jak szpanowanie małym fiutkiem.

_________________
Eckstein, Eckstein, alles muss versteckt sein.

Co do ulubionych autorow historycznych to u mnie przoduje Bunsch ("Bogowie gina wraz ze swoimi wyznawcami").

Przetrzasnawszy swoja skromna biblioteczke trafilam na Bogumila Wislanina P. Rochali. Sama powiesc srednio mi sie podobala. Ale za to druga czesc ksiazki godna polecenia. Bowiem druga czesc ksiazki opisuje same wierzenia slowian, stworzenie swiata i wszystkie te wily, mamuny, licha i inne cudactwa. Przyjemnie sie czytalo.

_________________
Ruch jest wszystkim, cel jest niczym.