Wieża Błaznów

Ja bym raczej powiedział, ze to właśnie JEST Monty Python ;)

A tak na poważnie - miał aspiracje. Cóż, byle grafoman ma aspiracje ale z tego nic samo z siebie jeszcze nie wynika.

_________________
lɔlɔ̃... Mou lon, ogni agbe gne. Edji le djom!
Liga Niezwykłych Dżentelchamów + Brygada Malkawiańskich Cyklistów.

Gdy nastały jesienne dni
jeden drobny gest
zmienił widzenie świata

Aspiracje do czego?;)
Zgodzę się, że JEDNO opowiadanie o zapijaczonym producencie bimbru, dzień i noc chodzącym w waciaku i przeżywającego przygody odpowiadające swojemu image’owi - może być zabawne (choć nie musi). Ale tylko JEDNO. Wędrowycz jako postać nie jest nawet śmieszny – jest żałosny. Choć – przyznaję – pięknie obrazuje niektóre nasze cechy narodowe. Może dlatego jest tak popularny.

_________________
Tłumaczenie niechlujstwa językowego dysleksją jest jak szpanowanie małym fiutkiem.

Ano właśnie. Czy zawsze trzeba czytać coś na miarę "Zbrodni i kary" albo "Jądra ciemności"?
Bron boże nie porównuję, ale paru dobrych polskich pisarzy tworzyło literaturę popularną. Która z czasem wyrosłą na narodowe ikony, a przynajmniej weszła do kanonu. Np Sienkiewicz i Prus.
Literatura popularna jest potrzebna, tworzy żyzną glebę - szerokie grono czytających - na której mają szansę wyrosnąć wybitne arcydzieła dla wyrafinowanych czytaczy.
Ahaś - Wędrowycza przeglądałem w księgarni i nie zdecydowałem się na zakup. jakoś nie przypasowało - jak pisała WMK, jedno, dwa opowiadania OK, reszta to już za dużo.
Za to serię z Kuzynkami czytało mi się przyjemnie.

_________________
All those moments will be lost in time...

Ja akurat Wedrowycza jako antybohatera polubilem.
Poczatkowo ubawily mnie tez "spartolone" Pilipiukowe zakonczenia: wies po raz kolejny w obliczu zaglady, napiecie rosnie, az tu nagle deus ex machina (tudziez Wedrowycz z siekiera lub brzytwa) i wszystko wraca do normy - czyli pedzenia bimbru;)
Niestety najpozniej po trzecim opowiadaniu powielany schemat zaczyna nudzic.

Przez "Kuzynki" (na szczescie pozyczone) przebrnalem rowniez - takie sobie lekkie czytadlo.
Bez oryginalnych wiejskich klimatow, Pilipiuk IMHO niezbyt wiele ma do zaooferowania (zyciorysy dlugowiecznych dam mocno przypominaja mi "The Boat of a Million Years" Poula Andersona, ktory BTW potraktowal temat zdecydowanie bardziej przkonywujaco)

A pozostajac w temacie chwalonych i opluwanych: co powiecie na trylogie Elizabeth Haydon?

_________________
Mens sana in Campari soda

dopisze sie do opinii o Kuzynkach - lekkie, łatwe i przyjemne, raz przeczytane i zapomniane. A dokladnie za duzo jak dla mnie chcial upchnac, za duzo pomyslow zrealizowac na raz.... a szkoda, bo Krakow ma klimat i w jego zakamarkach mogloby dziac sie wiele :)

a no też prawda. Pomysł na serię niezły, aż szkoda, że wykonanie takie sobie. Zdecydowanie, ten ten temat zasługiwał na bardziej staranne podejście.

_________________
All those moments will be lost in time...

Tu się zgodzę. Co nie zmienia faktu, ze Kuzynki lubię - czyta się szybko, przyjemnie, mile wypełnia kilka godzin. I w sumie nawet dość to to wciąga.

_________________
vino pellite curas

Ja też lubię. No, na pewno nie jest to literatura na miarę Dostojewskiego, ale czyta się ją bardzo przyjemnie. I wprawia w dobry nastrój. Bardzo miło jest mi czytać powieści o Krakowie, w dodatku napisane z dużą kulturą. I bohaterki... Choćby i nie specjalnie realistyczne, są uosobieniem dobrych manier przemijającego świata. Czuję się przy nich jak prostaczka;)

_________________
Święte Gramatyko i Ortografio, módlcie się za nami.

Przeczytałam jeden, a nie, dwa tomy o Wędrowyczu i bardzo mile je wspominam - rzeczywiście nie jest literatura wielka czy wyjątkowa, ale zabawna, nawet się tak bardzo nie nudziałm :) Napisane też raczej poprawnie, znam gorsze przypadki.

_________________
For six months I couldn't sleep. With insomnia, nothing's real. Everything is far away. Everything is a copy of a copy of a copy.
~ Fight Club

Nowe miejsce w sieci.

Z Wędrowyczem to jest tak - jedno opowiadanie Ci się podoba, drugie nie wiesz, co tam robi. Bardzo nierówne książki, opowiadania są ponadto bardzo różne jeśli chodzi o stylistykę. Ale ogólnie pozostawia dość przyjemne wrażenie.

_________________
vino pellite curas

Zdecydowanie dla tych, którzy lubią parodie - przypominam sobie, że Pilipiuk skonfrontował Wędrowycza z Morfeuszem z Matrixa, z Terminatorem... W Piekle tez było wesoło. Ja wiem, niezbyt to odkrywcze, ale mam niesamowita słabość do wszelkich "Nagich broni" i "Hot Shotsów" - więc Wędrowycz tez mi sie podoba.

_________________
For six months I couldn't sleep. With insomnia, nothing's real. Everything is far away. Everything is a copy of a copy of a copy.
~ Fight Club

Nowe miejsce w sieci.

Pilipiuk się po prostu powtarza i ta wtórność jest główną wadą jego książek. No bo ile można napisać opowiadań opartych na tym samym schemacie? Za piątym razem schemat ów przestaje już śmieszyć.

_________________
Quidquid latine dictum sit, altum videtur.

Za pierwszym razem też nie śmieszyło. Z Wędrowycza najśmieszniejsza dla mnie była okładka.
I proszę mi tu nie wmawiać, że poszukiwałam jakiegoś Prousta, czy innego Joyce'a. 95% moich lektur to literatura łatwa i przyjemna. Ale Wędrowycz jest po prostu złą literaturą.

_________________
ggadem lub emalią

Przeczytałem chyba wszystko, co wyszło o Wędrowyczu, jak również "Kuzynki" i kolejny tom, "Księżniczka". Muszę przyznać, że sam pomysł zapijaczonego egzorcysty - degenerata wydał mi się świerzy i pociągający. Dlatego kolejne pozycje kupowałem niejako z rozpędu i czytałem je w autobusach. Poza stylem i nierównością, o czym już wszyscy tu pisali raziła mnie jeszcze jedna rzecz. Pilipiuk mieanowice zdaje się być jakoś na maksa w prawo, jeżeli chodzi o poglądy polityczne i przypomina o tym czytelnikowi na co drugiej stronie. Ponadto jest chyba jakimś wielkim zwolennikiem sarmatyzmu i z jeg opisów można wnieść, że chłopu było najlepiej, jak przez 5 dni w tygodniu pracował na polu pana. Jak na okładce "Dziedziczek" przeczytałem, że bohaterki chcą odzyskać porzucone 300 lat wcześniej włości to odłożyłem książkę na półkę.

_________________
"After more than 10 years on the frontlines of the public debate concerning
GMOs, I have learned that (...) rational arguments
are poor ammunition against the emotional
appeals of the opposition."
I. Potrykus

Nie zwróciłem uwagi jakoś. Daj przykład.

A w książce okładka to chyba jednak nie najważniejsza część. Chociaż ilustrację do akurat tej zasługują na dużą uwagę :)

_________________
vino pellite curas