Wieża Błaznów

No i sława nie za byle co :). Pacek, ma według mnie bardzo dobre wyczucie bagatelnych chwil i ich opisania - takich w sumie mało ważnych, a bardzo życiowych. Np: spadający pilot z łożka w momencie jego szukania. :} Czemu mówie o naszym koledze w trzeciej osobie?? :]

Witaj dróżyno? ;)
Dyslektycy żondzom.

Już naprawiłam stronę i mam czyste sumienie. Chyba mam.


A ja cię jeszcze nigdy nie czytałam. No ciekawe.

_________________
Intermedium skończone. Zachodnia Strona Bramy skończona. Pluskwa i Ćma - również. ...

Przeczytałam "Wampira" Reymonta. I jestem zadziwiona. Nie przypuszczałam, że tyle absurdu i symptomatyczności może się kryć w podświadomości pisarza, którego nie cierpię.

_________________
Intermedium skończone. Zachodnia Strona Bramy skończona. Pluskwa i Ćma - również. ...

To ja nieśmiało zasugeruję lekturę świetnej antologii "Gabinet figur woskowych", w której pomieszczono kilka naprawdę ciekawych "chorych" tekstów. Teoretycznie zebrano w niej opowiadania, które można określić luźno mianem grozy - między innymi najbardziej mnie osobiście poruszający tekst Kafki, "Kolonię karną" (ciekawie się ją czyta, pamiętając usystematyzowane metody wyniszczania, stosowane m. im. w Trzeciej Rzeszy), (tak, "Przemiana" jest tam także, ale IMO "Kolonii" sięga najwyżej do połowy pleców), prześliczny "Statek" Georga Heima i tytułowe opowiadanie Gustava Meyrinka, po którym do tej pory mam dreszcze na wspomnienie słów "Miałem przyjaciela/lepszego nie znajdziesz".

_________________
I have seen the life on this planet, Scully, and that is exactly why I am looking elsewhere.

Amos Tutuola "Smakosz wina palmowego" i "Moje zycie w Puszczy Upiorow", wydane przez Iskry w 83. w jednym tomie, tłumaczenie Ernestyny Skurjat.
Pisane przez polanalfabete, jednoczesnie sa pierwszymi ksiazkami po angielsku napisanymi przez przedstawiciela ludu Joruba(Nigeria). Maja niesamowity, oniryczny klimat, kieruja sie logika snu, atmosferze niesamowitosci sprzyja jezyk. Gdy autorowi brak slowa, a brak mu czesto, tworzy neologizm. Poniewaz brak mi porownania do czegokolwiek przytocze maly frament:

"Pewnego dnia moja zona wybrala sie z siostra w odwiedziny do babki od dwustu lat wiezionej w ogniu piekielnym. Zostalem w domu sam, wiec pomyslalem, ze pojde na spacer do srodmiescia. Gdy juz tam doszedlem, stanalem jak wryty i utkwilem wzrok w przedziwnym stworze. Na jego cielsku widnialo mnostwo wielgasnych oczu. Obok wlasnie przechodzil jakis upior, niechcacy kopnal mnie w noge ciezka stopa, w ktorej tkwily pietnastocentymetrowe gwozdzie. Jak mnie kopnal, wrzasnalem: Och! a wtedy stojace obok upiory uslyszaly moj glos. Wydawal im sie niezwykle dziwny, bo przeciez tutejsze stwory nie wydaja glosu. Panuje tu taka cisza, jakby cale miasto wymarlo. Stlao sie, krzyknalem, a tym samym zlamalem pierwszy zakaz."

Polecam, ksiazka prawdziwie dziwna i wymykaja sie wszelkim klasyfikacjom:]

Uspokoję Vramina - są tacy, którzy "Delirium w Tharsys" Żwikiewicza przeczytali i bardzo im się podobało...

Z zakrętów literackich warto wspomnieć o Italo Calvino i jego trylogii: "Rycerz nieistniejący", "Baron drzewołaz", "Wicehrabia przepołowiony". Polecam także "Opowieści kosmikomiczne".

Na zawsze pozostanę również miłośnikiem Kurta Vonneguta, zwłaszcza dwóch pozycji "Syren z Tytana" i "Rzeźni numer 5".

_________________
po przeczytaniu spalić monitor

Mnie się na przykład bardzo podobało :) "Imago" wciąż odkładam na bliżej nieokreśloną przyszłość, bo chcę mieć coś w zanadrzu jak mnie chęć najdzie znów na Żwikiewicza ;) Tak samo podobała mi się "Skóra" Koji (wspomnianej już tu nieraz) i "Sindbad z RQM 57" Żwikiewicza. W ogóle Żwikiewicz w jakiś sposób mnie fascynuje...

hm...dziwne, taki fajny temat, tyle stron przegadali i nikt Borysa Viana nie wymienil?

Wydawało mi się, że wymieniałam, ale nie wiem, czy tu, czy gdzie indziej..
Wydaje mi się, że przy okazji Cavowskiej "Oślicy", bom czytała to jedno po drugim prawie, ale głowy nie dam.

_________________
ggadem lub emalią

faktycznie, "Jesien w Pekinie", zwracam honor, chociaz pozostale sa znacznie bardziej klimatyczne. "Wyrywacz serc", "Czerwona trawa" czy "Piana dni" zmiataja.
BTW a co powiecie na takie klimaty w komiksach?

Andrea Camillieri "Znikniecie Pato"
kryminał składający się wyłacznie z dokumentów

Przypuszczam, że o "Kiedy oślica ujrzała anioła" już wspominałam. Nie pamiętam za to czy wspominałam w tym miejscu o Italo Calvino i H. Mathewsie. Jeszcze Ballard i "Crasch".

_________________
"Bla bla pod burym bla bla żywopłotu
Bla-blałem ją bla bla wśród ptasząt łopotu.
W mokrej glinie łopatą wykopany dół,
Jej bla-bla bla bla przebił osikowy kół."
Shague Ghintoss by Jake Jackson
ja odpuściłam sobie już dawno. wmk <rotfl>

"Robot" Snerga-Wiśniewskiego. Do dziś się zastanawiam, czy zrozumiałam go do końca, czy właściwie... Ale nigdy nie zapomnę musztardy:

Ktoś ci powie:
- Musztarda.
Ty zapytasz:
- Co za musztarda?
- Ano musztarda - ISTNIEJE!
I nie dlatego jest wariatem, że powtarza to stwierdzenie w kółko, w różnych kontekstach i sytuacjach, ale dlatego, że jest w tej wizji osamotniony. Wystarczy jednak, aby ta musztarda pojawiła się w telewizji...

To nie jest dosłowny cytat, bo nie mam przysobie "Robota", ale czytałam ten fragment tyle razy, że chyba nie bardzo się pomyliłam.

_________________
For six months I couldn't sleep. With insomnia, nothing's real. Everything is far away. Everything is a copy of a copy of a copy.
~ Fight Club

Nowe miejsce w sieci.

Coś takiego powstało i u nas- "Zbrodniarz, który ukradł zbrodnię." Autora nie pamiętam.

No i co w tym dziwnego? Istnieją powieści składające się wyłącznie z listów (powieści epistolarne): J.J. Rousseau - Nowa Heloiza, Ch. de Laclos - Niebezpieczne związki... Wymieniam te, które przeszły do historii.
Mogę sobie wyobrazić powieść zestawioną z fragmentów wiadomości prasowych, smsów, maili i sprawozdań szefa posterunku policji w Koziej Wólce. Czemu nie?