Wieża Błaznów

Też się nad tym zastanawiałem. Ale w świetle "Uczty dla wron" przypuszczam, że
SPOILER
mógł to być jakiś wysłannik z Dorne. Jak na razie to jedyna frakcja o której wiemy, która wspiera Dany.

Tu jest dokładna odpowiedź kim były te osoby:

http://www.angelfire.com/ma4/mlarchives/faq/twomen.html

_________________
"Zmiany, zmiany, zmiany "

Od dziś Sieć spisków w sprzedaży.
Jeśli ktoś nie wie, a chce przeczytac po polsku... Ceny od 37zł (sprzedaż zwykła) do 26zł na Allegro ;)

"Gra o Tron" zakończona.
Asekuracyjnie oceniam na 7 w skali 10, licząc, że będzie jeszcze lepiej, choć i tak jest bardzo, bardzo dobrze...
A teraz startuję ze "Starciem Królów". Dopiero dwa tygodnie po cz. I, al eurlop zrobił swoje... ;P
PS> Myślicie, ze tom drugi będzie wyżej? ;)

_________________
Nie był zwyczajnie leniwy. Zwyczajne lenistwo to po prostu niechęć do wysiłku. Minął ten etap już dawno, przemknął po pospolitym nieróbstwie i przeszedł na przeciwną stronę. Więcej kosztowało go unikanie wysiłku, niż innych ciężka praca.
Prawda ;)

Przeczytałem „Ucztę dla wron”. Obie (sic!) części; a w trakcie miałem nieodparte wrażenie, że George Martin, brzydko mówiąc, kopnął jakiś czas temu w kalendarz i wystawiają go już tylko do okna, jak przychodzi listonosz z emeryturą; natomiast za kontynuację jego dzieła wzięła się banda studentów literatury, z czego przynajmniej jeden jest erotomanem Po trzech mocnych tomach, „Uczta...” była słaba, nudna, rozwlekła. Widać sześć lat pracy nad książką to o wiele za dużo: za dużo materiału, za dużo poprawek, za dużo pomysłów i za mało seksu, w życiu osobistym oczywiście, co przejawia się później nagromadzeniem teorii Freuda w powieści, przekraczającym, przynajmniej moje, zdolności przyswajania. Poprzednie części „Pieśni Lodu i Ognia” miały zawrotne tempo, tak akcji, jak i „znikania” głównych bohaterów. Faktem jest, że na nich zakończyły się chwilowo działania wojenne, a rozpoczęły kolejne spiski i intrygi, i może autor wyszedł z założenia, że trzeba trochę zwolnić, zająć się polityką, dyplomacją, rozwojem wojny pozycyjnej. W porządku, „Cienie śmierci” można by od biedy uznać za takie odprężenie, ale już kontynuacja? Toż w „Grze o tron” spiski i intrygi szarpały mi nerwy i nie pozwalały zasnąć zanim nie dowiedziałem się co było dalej, a tego „dalej” było aż do końca tomu. A „Sieć spisków” to jeno piasek pod powieki i w zęby mi sypała. A to co Martin zrobił z Cersei Lanister? Brak mi słów. I na koniec zapytam: skąd ten idiotyczny pomysł dzielenia w oparciu o geografię, a nie chronologię?
Podsumowując: przyłączam się do większości – najsłabszy tom ze wszystkich dotychczas wydanych i obawiam się, że następny może nie poprawić mi nastroju.

_________________
Zatańcz ze mną liściu z braćmi swymi
Niech nagośc drzewa przyoblecze
W jesieni świat konał będzie
Ja się odrodzę nowym płomieniem

"A kto umarł ten nie żyje..."

"Starcie królów" - 8,5/10
Jest jeszcze lepiej, podobała mi sie konsekwencja, z jaką autor buduje intrygi i charaktery postaci. Nie sposób się oderwać... Jak na taką wielką knigę , to piszę mało, ale po prostu nie wiem, o czym pisać- czy o postaciach, o fabule, czy o sposobie narracji... Ale chętnie podyskutuję, jak ktoś rzuci hasło :P
Póki co "łyknąłem" już 400 stron "Stali i śniegu"... Mniam!
Update: skończyłem dawno. Oczywiście 10/10. Dla tych, co czytali- komentarza chyba nie wymaga?

_________________
Nie był zwyczajnie leniwy. Zwyczajne lenistwo to po prostu niechęć do wysiłku. Minął ten etap już dawno, przemknął po pospolitym nieróbstwie i przeszedł na przeciwną stronę. Więcej kosztowało go unikanie wysiłku, niż innych ciężka praca.
Prawda ;)

Właśnie skończyłem, więc nareszcie sobie trochę popolemizuję :) Jedziemy z koksem:

Nie wydaje mi się. Styl ten sam, czyta się bez zgrzytów, płynie i przyjemnie. jak to u Martina. Brak przesłanek optujących za powyższą tezą... No, może trochę poza linią Brienne z Tarthu.

Była przynajmniej tak samo dobra pod względem stylistycznym jak poprzednie tomy, była ciekawa, objętościowo w martinowskiej normie. Fabularnie działo się bardzo dużo, zwłaszcza w Królewskiej Przystani.
Najsłabsze są wątki Brienne i Aryi. Ten drugi mógłby być ciekawszy, Arya do bieżących wydarzeń nie wnosi w tym tomie NIC. Natomiast pierwszy z wymienionych wątków Autor mógł sobie spokojnie darować. I albo wymyślić ciekawszy jego przebieg, albo lepiej go poprowadzić. A najlepiej- zastąpić go Tyrionem, którego brakuje. W tomie II i III to były najlepsze linie. A tak- obawiam się, że w "TS' Brienne będzie nadal wśród żywych. Podobnie jak Davos. Nie wierzę, żeby go wykończyli. Zresztą sam Martin napisał w posłowiu na ten temat, co uważam za sytuację dość śmieszną i kuriozalną... :) Za to Cersei, Jaime, Wyspiarze i Dornijczycy- w dechę! Wątek Sama też jest ok i stwarza bardzo wiele możliwości.

Materiału- w normie, u Martina zawsze dużo się działo i IMHO jest on wykorzystany może nie rewelacyjnie, ale przynajmniej dobrze.
Co do seksu- nie wnikam, każdy ma swoje problemy (lub nie ;-)
powiem tylko, że powyższego zarzutu nie rozumiem. Czego za dużo? Opisów? W zasadzie brak. Odniesień? Może, ale są trafione, wynikają z sytuacji. No i wreszcie- co tam jest do przyswajania?
A że sześć lat to za dużo, z tym się oczywiście zgadzam. Mam nadzieję, że ciąg dalszy będzie niedługo, ale realistycznie- może jesienią 2007, może później... Niestety.

Hmmm.... My chyba jakieś inne książki czytaliśmy. Akurat w "CŚ" i "SS" intryg, napięcia i knucia jest chyba najwięcej! Nieustannie knuje Cersei et consortes, Euron do spólki z Victarionem, CAŁE Dorne, Littlefinger, Tyrellowie... Jaime próbuje się jakoś odnaleźć... Chyba tylko Brienne nie spiskuje, ale ona szuka 'młodej dziewicy z kasztanowymi włosami', więc nie ma czasu ;) Tom czwarty to właściwie nic innego jak jedne wielkie podchody- 'kto kogo i kiedy'?
Piasek pod powieki? Pudło i to potężne!
A dyplomacja i wojny pozycyjne wcale nie oznaczają zwolnienia akcji- dzieje się dużo, rzekłbym nawet bardzo dużo. A to, że nie ma "ujęć masowych", nie znaczy, że się nic nie dzieje. Czasem to nawet bardziej wciąga, niż klasyczna akcja na polu bitwy.

IMO najlepszy wątek w książce. Bezapelacyjnie. A co takiego zrobił? Hmmm? Dostała to, na co solennie i wytrwale pracowała już od tomu drugiego. I tak dostała dużo za mało, jak na mój gust. Rzekłbym nawet, że mocno się jej upiekło. W drugim tomie jednak Tyrion mimo woli powodował, ze się utrzymywała na powierzchni. "NM" to przygotowywanie gruntu pod upadek do grobu. I tak się dziwię, że to tak długo trwało. Głupia bladź, zero chłodnego spojrzenia, same hormony... Kobiecość w czystej postaci, normalnie :P Tymniemniej, znając Martina, w "Tańcu Smoków" pewnie wszystko się obróci o 180 stopni... To na pewno jeszcze nie koniec. :)

Eeee? tak było tylko w początkowych fragmentach "NM". Spokojnie można przyjąć, że wątki są chroniologicznie ułożone, tyle, że z różnych ujęć. I to, co widzimy w rozdzial "X+1" dzieje się po rozdziale "X". CO zresztą w 80 % wynika z treści.

Na pewno nie. Trzyma poziom. Owszem, tomów II i III nie przebija, nie będę dociekał, który jest lepszy, czy gorszy, ale na pewno nie odstaje w takim stopniu, jak twierdzisz. Oceniam na mocne 7.5/10 Ale jutro spokojnie mógłbym dać 9, albo 7. To samo z tomami I i II. Tylko trzeci jest stały ;) i jestem dziwnie spokojny, że tom V też będzie oscylował we wspomnianym przedziale.

_________________
Nie był zwyczajnie leniwy. Zwyczajne lenistwo to po prostu niechęć do wysiłku. Minął ten etap już dawno, przemknął po pospolitym nieróbstwie i przeszedł na przeciwną stronę. Więcej kosztowało go unikanie wysiłku, niż innych ciężka praca.
Prawda ;)

Nie o styl mi chodziło, a o fabułę, o czym pisałem w dalszej części. Sam przyznałeś, że wątki: Aryi i Brienne były słabe, ja dorzucam jeszcze wątek Sama, absolutnie zbędny, nudny i nie pasujący do całości, przynajmniej tego tomu. Miałem także na myśli, namnożenie koncepcji. Martin, przez prawie cały tom, "rozwieszał po ścianach strzelby", które kiedyś tam "wystrzelą", mógł jednak parę z nich "wystrzelić" już teraz. Objętościowo też trochę się przeliczył, stąd podział na dwa tomy.

W „TS” nie będzie Brienne. „TS” nie będzie dotyczyła Westeros, a krain północy i za Murem. Przynajmniej takie były plany.

No to ja chyba miałem wersje „bigger, longer and uncut&#8221 jeżeli chodzi o opisy;)).
Przez trzy tomy sfera seksu istniała, ale była zarysowana nienachalnie, raczej w domyśle. Tu Martin pokusił się o bardziej dosadne odniesienia. I piszę to, nie jako przeciwnik seksu w literaturze. Jasne, że można argumentować, że wstrzymanie działań wojennych, podziałało na bohaterów, tak jak przerwy w dostawie prądu w zimie u nas, ale zgadzam się z Freudem, że całym naszym życiem kieruje libido, nie tylko w czasach pokoju, ale i wojny. Dlatego też nagłe uzewnętrznianie myśli, chwilami wręcz nagminnie, było IMHO niepotrzebne. Jasne, że seks jest dobrą i znaczącą bronią w spiskach i knuciach, nieraz był też używany w poprzednich tomach. Podkręślę jednak po raz wtóry, że nie zajmował tyle miejsca, ile w ostatniej części, może dlatego, że autor miał o wiele wiecej, ciekawszych i bardziej znaczących, rzeczy do opowiedzenia.

My chyba faktycznie inne książki czytaliśmy. Choćby i z tego powodu, że knucia i intryg nie mogło być więcej w IV tomie, niż w pozostałych, choćby z tego względu, że akcja działa się tylko w Westeros, i nie było połowy bohaterów, jak wspomnianego przez ciebie Tyriona, który w knuciu przebijał czasami samą Cersei. Poza tym, samo knucie i intrygi niewiele dają, jeżeli nie ma ich efektów.

Dokładnie! Kiedy?

To było odczucie, nie argument;)

Każdy miał swoje oczekiwania względem „Uczty…” Ty, wnioskując z twoich postów, czytałeś tom za tomem. Dla ciebie wyhamowanie akcji, mogło być świeżym oddechem. Ja miałem „małą przerwę” miedzy tomami poprzednimi, a częścią czwartą, oczekiwałem więc kolejnej „galopady”, a tu wszyscy „pozsiadali z koni”.

OK przyznam po namyśle, że wątek Cersei był może i najlepszy. Co prawda spodziewałem się, że autor utrzyma ja na pozycji „zimnej suki”, a nie zafunduje jej załamania nerwowego, choć wynikało to z logiki. Po stracie syna i zmianie, jaka zaszła w jej bracie, w jakimś stopniu też po śmierci Tywina, psychika Cersei, dotąd zimna i wyrachowana, została zachwiana. I o to właśnie mi chodziło, nie o sam wątek czy to jak Cersei skończyła, ale o jej przemianę. Podkreślę jednak po raz wtóry, że było to „zagranie” konsekwentne. Dlatego też wycofuję swoją krytykę w tym względzie.

No nie przesadzajmy: Hormony to jej się ujawniły w całkiem sporych ilościach dopiero w IV tomie. A i chłodnego spojrzenia w poprzednich tomach jej nie brakowało. Poza tym liczę na to, że wyjdzie z tego, hormony pochowa po kieszeniach i da jeszcze wszystkim "popalić". Jaką „suką” jest taką jest, ale bez niej to „Pieśni…” by raczej nie było.;))) Aczkolwiek to dopiero w szóstym tomie.

Chodziło mi o to, że w „Uczcie…” mamy tylko Westeros, Żelazne Wyspy, Braavos i „liźnięcie” Muru.
A to oznacza, że „Taniec Smoków” rozpocznie się w tym samym, mniej więcej, czasie, co „Uczta…” tylko w innym miejscu, i na innym miejscu i innych bohaterach się skupi. Na dalsze dzieje Cersei i reszty z Westeros poczekamy sobie do tomu szóstego.

_________________
Zatańcz ze mną liściu z braćmi swymi
Niech nagośc drzewa przyoblecze
W jesieni świat konał będzie
Ja się odrodzę nowym płomieniem

"A kto umarł ten nie żyje..."

Co do fabuły, to zdania są podzielone ;)

Będę się upierał- wątek Sama może rewelacyjny nie jest, ale stanowi pewnego rodzaju spoiwo łaczące parę innych, ważniejszych wątków, które z kolei splotą się później. Głowę dam, że ten wątek odegra bardzo istotną rolę. Nie może być przeciez tak, że "strzelby wypalają" i odstawia się je pod ścianę. IMO o wiele lepsze jest wystrzelenie z jednej lufy, a druga... Może od razu, a może później? To autorowi zwiększa możliwości fabularne.
A poza tym, czemu uważasz, że nic nie "wypaliło"? Nic? Wyjaśniła się sytuacja w Tridencie, w Królewskiej Przystani również, na Żelaznych Wyspach i w Dorne też zaistniało sporo wydarzeń o dużym ciężarze gatunkowym.

I tu IMHO popełniasz błąd w myśleniu- owszem, nie będzie jako takiej linii fabularnej Brienne, ale na pewno dowiemy się z czyichś ust, że ... cośtam, że odcięli, czy co tam :P
A to, że narracja potoczy się w tych miejscach, które wymieniłeś (plus Dany i Tyrion) IMHO gwarantuje, że sporo dowiemy się o głównych postaciach tomu IV. Przykład- w wątku Dany powinno być sporo Victariona, a w linii Tyriona- dużo o jego rodzeństwie po wydarzeniach w tomie IV. Show must go on. No i może wreszcie chociaż słowem dowiem się, co się stało z Rickonem- tu IMHO Martin dał trochę ciała. Dwa grube tomiszcza i ani słówka? Jakieś sugetie chociaż mogły paść, plotki. A tu NIC.

Ooo, podeślij ;))

Co by nie mówić, to jednak argument o 'braku prądu w czasie pokoju' ma duży sens. Zawsze tak było i będzie, co w "Uczcie dla wron" znajduje uzasadnienie. ;))

Noooo... Może. Ale nie robiłbym z tego aż takiej wady. Jest to w sumie detal drugo- a może i trzecirzędny, nie wpływający na całośc jako taką...

No właśnie. Czyli przyznajesz mi rację? Pomyśl, co by było, gdyby byli :-))
A "skład" był, jaki był, z tymi 'grajkami' i tak osiągnęliśmy rezultat, jak nasi z Belgią wczoraj, że posłużę sie piłkarskim slangiem ;) Czyli bardzo dobry.
A efekty- powtórzę- jakieś jednak są.

Część tego 'kiedy' już się stała. Reszta... Cóż, chyba z ust osób postronnych do wydarzeń z tomu IV. Czyli w "TS".

OK.

Dokładnie :) Kilka pięknych miesięcy to było, echhh...

Pozsiadali- w Twoim odczuciu.
W moim- zwolnili trochę, a i to nie wszyscy. Ciekawe, czy po "TS" będę pisał to, co Ty teraz? ;)

Co do Cersei, to widzę, że generalnie się zgadzamy, ale:

Jak wiemy z jej życiorysu, z hormonami Cersei od samego poczatku było coś nie tak, a co do chłodnego spojrzenia, to IMHO nigdy go nie miała. W "Grze..." nie ona pociąga za najważniejsze sznurki, jest tylko po stronie zwycięzców i korzysta z tego. Podobnie w "Starciu królów"- to Tyrion odwalił całą czarną robotę. Gdyby nie on, to w "Nawałnicy mieczy" Stannis do spółki z Robbem wyszarpywaliby sobie koronę z rąk do rąk. A tak- Tywin rulez.
A w szóstym tomie- więcej, bo w piątym dowiemy się o niej sporo. Tyle, że od kogoś innego.

NIE! To znaczy- mam głeboką nadzieję, że nie. W najgorszym razie niech to będzie taka sytuacja jak z końcówką tomów II i III, ale też nie za dużo- góra 3-4 rozdziały. W przeciwnym bowiem razie "TS" będzie kichą straszną. Show must go on. Gdyby w "TS" czas był ten sam, co w "Uczcie...", tylko główni bohaterowie inni, to... No porażka by była, niczym wynik... Wierzejskiego Wojciecha w wyborach na prezydenta Warszawy, o! :P

W świetle powyższego- takiego stanowisku mówię głośne, zdecydowanie NIE! :P
A jak będzie- autor zweryfikuje... Kiedy? Nie wiem. Myślę, że pod koniec 2007.

_________________
Nie był zwyczajnie leniwy. Zwyczajne lenistwo to po prostu niechęć do wysiłku. Minął ten etap już dawno, przemknął po pospolitym nieróbstwie i przeszedł na przeciwną stronę. Więcej kosztowało go unikanie wysiłku, niż innych ciężka praca.
Prawda ;)

Tak samo można obstawić, ze wątki: Brienne i Aryi, odegrają bardzo ważną rolę w późniejszych wydarzeniach, nie zmienia to jednak faktu, że nie było konieczności „rozdmuchiwania” ich do takich rozmiarów.

Brak informacji o Rickonie powinien dać Tobie trochę do myślenia. Obstawiam, że autor nie zapomniał o nim, pozostawił go sobie raczej na „Taniec Smoków” gdzie znajdą się dzieje, krain za murem. Co do głównych postaci IV tomu, to nie sądzę abyśmy dowiedzieli się więcej niż dotychczas wiemy, ewentualnie jakieś szczegóły, o których Martin zapomniał wspomnieć w „UW”, czy konfabulacje z góry założone. IMO „TS” zakończy się mniej więcej w tym samym, miejscu co „UW”. Co prawda nie znam jeszcze koncepcji szóstego tomu, ale tak by było logicznie. Przyjmując jednak, że autor wybiegnie trochę do przodu, to, jak sam wspomniałeś, wątek Brienne i sama Brienne, są tak mało znaczące, że raczej nikt się nimi nie będzie interesował, no ewentualnie Tyrion ze względu na Sanse, liczę jednak, że autor nie zacznie go "romantyzować", bo wtedy następne tomy to ja już sobie podaruje;)

Wpływał na moje odczucia podczas czytania, to wystarczy:P
Chyba trochę za bardzo przyciąłem ten cytat: chodziło o seks, jak zawsze;))) Oczywiście u Martina, bo tak w ogóle to spoko, nie mam nic przeciw;)))

Czekaj! To kto w końcu ma racje?;)

Vide powyżej.

Pozwól, że sparafrazuję Dantego: „Porzućcie wszelką nadzieję, wy, którzy wchodzicie do świata literatury”;)) Nie zgodzę się jednak z Tobą. Głowni bohaterowie zapowiadani przez Martina w „TS” są niczego sobie. Będzie Mur i krainy za Murem, a więc Jon Snow, Stanis, Rickon. Będzie Tyrion, a to już postać, która moim zdaniem, przez wszystkie tomy, „przerastała” wszystkich! Co prawda będzie Dany, której wątek jak na razie był trochę mdławy, ale może smoki już podrosły;)) Będzie też Davos i całkiem możliwe, że wedle twego życzenia, nie dotrze do końca V tomu. I jak znam Martina pojawi się jeszcze kilka „królików wyciągniętych z kapelusza”. Tak więc IMHO nie może być gorzej niż w IV tomie:P

No, weryfikuje co jakiś czas na swojej stronie, ale jak na razie trzyma się w ramach 2007:))

_________________
Zatańcz ze mną liściu z braćmi swymi
Niech nagośc drzewa przyoblecze
W jesieni świat konał będzie
Ja się odrodzę nowym płomieniem

"A kto umarł ten nie żyje..."

Myślę, że dotykamy tu tzw. problemu środka serii. Zważywszy na pozostałe do napisania trzy tomy, trzeba to było gdzieś wcisnąć. Chyba lepiej, że prędzej, niż później? Tak przynajmniej nie wyskoczy nagle z pudełka jakiś wątek.

Patrząc z perspektywy czasu, to chyba masz rację. Tak to na teraz wygląda, ale mimo wszystko uważam, że w "TS" akcja trochę ruszy- chodzi mi o watki z "Uczty..." A już na pewno tak byłoby lepiej dla "Pieśni..." jako całości.

Wychodzi, że ja ;-))

Nie mówiłem, że będą "czego sobie" ;p Mówiłem o koncepcji fabularnej. Bo o jakość jestem spokojny.

Prawda. Akurat ten wątek rozwija się modelowo- od zera do bohatera. Bardzo "po amerykańsku". Oby tylko na końcu nie okazało się, że Dany obejmie władze nad Westeros. Mam nadzieję, że Jorah kosę pod ziobro wsadzi...;p

W którymś fragmencie "Uczty..." jest nawet napisane wprost, że już go załątwili. Ale to dezinformacja jest pewnie. A na końcu, w notatce, Martin pisze, że będzie Davos. :)

Będzie lepiej. Pytanie- kiedy?
Krew mię zalewa, jak widzę coś takiego! Czas się zatrzymał, a ja o tym nie wiem?

W świetle powyzszego- myślę, że wątpię :-))
Typuję polskie wydanie na koniec 2008 :/ Chyba, że jakiś cud się trafi. Czego sobie życzę, bo jak tak dalej pójdzie, to o zakończeniu bedę mógł ze swoim dzieckiem porozmawiać ;-))

_________________
Nie był zwyczajnie leniwy. Zwyczajne lenistwo to po prostu niechęć do wysiłku. Minął ten etap już dawno, przemknął po pospolitym nieróbstwie i przeszedł na przeciwną stronę. Więcej kosztowało go unikanie wysiłku, niż innych ciężka praca.
Prawda ;)

A co powiesz na to?

Problem nie tkwi, z kim będziemy dyskutować o zakończeniu, ale czy autor dożyje "zakończenia"?

_________________
Zatańcz ze mną liściu z braćmi swymi
Niech nagośc drzewa przyoblecze
W jesieni świat konał będzie
Ja się odrodzę nowym płomieniem

"A kto umarł ten nie żyje..."

O żesz kur... Ja nic nie mówię, w końcu każdy może remontować dom i pasjonować się futbolem, ale... BEZ PRZESADY może, co? Przejrzałem też następne wpisy i się załamałem. Gdyby Martin pisał dziennie tyle "Tańca Smoków", zamiast tych wszystkich pierdół w blogu, to książka pewnie już byłaby gotowa. IMHO.
A tak- Jets sucks, Giants sucks, dom też sucks... I dobrze. Indianapolis Colts z pucharem, a do mieszkania w biurze też się można przyzwyczaić. Tak w ogóle, Panie Martin- do wszytstkiego się kożna przyzwyczaić. Nawet do czekania po pięć lat na książkę. Tylko po co???


Ja dożyję do końca na pewno. Bezapelacyjnie. Autora lub swojego. A najpewniej obu, niestety ;-)

_________________
Nie był zwyczajnie leniwy. Zwyczajne lenistwo to po prostu niechęć do wysiłku. Minął ten etap już dawno, przemknął po pospolitym nieróbstwie i przeszedł na przeciwną stronę. Więcej kosztowało go unikanie wysiłku, niż innych ciężka praca.
Prawda ;)

No, to Martin dał głos. Nie wróży to nic dobrego, niestety. Irytujący gość...:/
A to...
Cóż, to jednak wirus, nie sraczka ;-)))
tak czy owak, stary Dżordż myśli o wszystkim, tylko ni eo pisaniu tego, co powinien.
Ale, żeby skończyć jakimś miłym akcentem, prosze spojrzeć na to.
Pytanie, czy obsuwy z terminem nie będzie...

_________________
Nie był zwyczajnie leniwy. Zwyczajne lenistwo to po prostu niechęć do wysiłku. Minął ten etap już dawno, przemknął po pospolitym nieróbstwie i przeszedł na przeciwną stronę. Więcej kosztowało go unikanie wysiłku, niż innych ciężka praca.
Prawda ;)

Znając Zyska to będzie... Choć skoro dali z takim wyprzedzeniem zapowiedź, to może mnie zaskoczą. Ale wątpię. Stawiam na początek maja :P

_________________
Katedra - portal o literaturze fantastycznej
Ględzenie Shadowa - mój blog