Wieża Błaznów

Moją ulubioną książką Kaya jest "Mozaika". Działa tu Żelazne Prawo Jedynej Znanej Mi Książki Tego Autora :)) Ale będzie więcej, bo czytało mi się re-we-la-cyj-nie.

_________________
Czułe pozdrowienia! Co cię gniecie?
* * *
Pies, który szczeka, jest niedogotowany - przysłowie chińskie.

THIS IS NOT A LOVE SONG

Co sądzę o spoilerowaniu w tym topiku, napisałam w pierwszym poście ;))) Ale dla porządku. Poniżej spoilerów jest bardzo dużo.

Wiesz, ja myślę, że Crispin nigdy do końca nie byłby zadowolony ze swojego dzieła. To typ perfekcjonisty, który chciałby wszystko poprawiać dzień po skończeniu. Wiem, bo sama tak mam :] Miałby pozytywną kontynuację, żeby ciągle pracować. A nawet, jeśli nie - co uważam za mało prawdopodobne - chyba czułby się spełniony i tak.

Kiedy czytałam o mozaice z Alixaną, nie mogłam się opędzić od wrażenia, że to było jego pożegnanie. Z mozaikami i zarazem wszystkim, czym był do tej pory. Tak, jakby zmiany w Sarancjum złamały w nim wszystko to, co jeszcze zostało całe po śmierci żony i córek. To, że Alixana w końcu go odnalazła pewnie pomogło mu coś tam z tego zachować. Ale czy akurat cząstkę artysty, w to wątpię.

Tark, no ja mam nadzieję :)))

_________________
I can be friendly when I desire to. Alas, desiring to be more intelligent does not make it so.
(Morrigan)

Nieśmiała Kraina Łagodności

Wiesz co mówią, nadzieja matką tych, co zawsze mają szczęście :D

_________________
Czułe pozdrowienia! Co cię gniecie?
* * *
Pies, który szczeka, jest niedogotowany - przysłowie chińskie.

THIS IS NOT A LOVE SONG

Każda matka dobra... byleby off-topów nie rodziła ;PPPPP
Sorry, NNMSP

_________________
I can be friendly when I desire to. Alas, desiring to be more intelligent does not make it so.
(Morrigan)

Nieśmiała Kraina Łagodności

Spośród książek G.G. Kaya największe wrażenie zrobiła na mnie PERFEKCYJNIE napisana dylogia "Sarantyńska Mozaika" w której wyraźnie widać jego wielki kunszt warsztatowy i twórczy. Pięknie skonstruowane postacie (nawet te z dalszego planu), znakomita fabuła , bogactwo języka, wreszcie sama niesamowita konstrukcja powieści w kształcie mozaiki sprawiają , że lektura jest pasjonująca i nie sposób się od niej oderwać.
W "Pożeglować do Sarancjum" najbardziej wzruszyła mnie postać Linon i jej chwytające za serce pożegnanie z Crispinem. "Pamiętaj o mnie". Popłakałem się jak bóbr...
"Władcę Cesarzy kupiłem w dniu premiery, ale zdając sobie sprawę z tego, że nieprędko uda mi się przeczytać kolejną książkę Kaya celowo odwlekałem ten moment. W końcu pokusa okazała się zbyt silna...
G.G. Kay to jeden z moich najbardziej ulubionych pisarzy. Z wielką niecierpliwością czekam na polskie wydania: "Lions of Al-Rassan" , "Song of Arbonne" i "The Last Light of the Sun". W chwili obecnej największe szanse na ukazanie się u nas ma ta pierwsza pozycja (jak wcześniej wspominałem może pojawić się w pierwszej połowie tego roku) i trzecia (tak przynajmniej twierdził przedstawiciel wydawnictwa MAG jakieś pół roku temu). Nie wykluczył również , że w ofercie może pojawić się także "Song of Arbonne", choć kiedy do tego dojdzie (jeśli w ogóle) nie wiadomo. Trzymajmy kciuki.

P.S. Bardzo proszę Asl.

Z przedwczorajszych priwów i wczorajszych rozmów z Polixeną zrodziło się we mnie pytanie: czy uważacie, że ostatnie 3 strony "Mozaiki" (tak od momentu, kiedy Alixana odnajduje Crispina) są odczapistyczne i nieprawdopodobne? Ja swoje zdanie już mam (niezmienione od wczoraj, Poli ;))), ale zanim zacznę wyjaśniać i Was zamemiać :P chciałabym się dowiedzieć co Wy o tym myślicie. I dlaczego, rzecz jasna :)

PS. Tak, wiem, jestem niekonsekwentna z oznaczaniem spojlerów. Trudno ;)))

_________________
I can be friendly when I desire to. Alas, desiring to be more intelligent does not make it so.
(Morrigan)

Nieśmiała Kraina Łagodności

Ech, muszę sobie odświeżyć, stanowczo :]

_________________
ggadem lub emalią

Nie uważamy. Lubie to zakończenie.

Btw, w polskiej Wikipedii nie ma hasła poświęconego G.G.K. Może opracujemy i wrzucimy?

Oti, dziękuję za wyczerpującą wypowiedź ;)))

A co do hasła - jestem za. Tyle że w moim przypadku nie od zaraz. Ale zacznij jak najbardziej, ewentualnie coś dorzucę od siebie, jak już się uporam z przykrą rzeczywistością.

_________________
I can be friendly when I desire to. Alas, desiring to be more intelligent does not make it so.
(Morrigan)

Nieśmiała Kraina Łagodności

_________________
O czarach co cierpliwe są i łaskawe, nie szukają poklasku
a nawet - w co uwierzyć trudno - nie unoszą się pychą
plugawe języki mówiły, że już ich nie ma.


Strona domowa Stelli i Kamila

Ke?

Ke???

Nie chcem :(

Ale może być to impuls do szybszego przełożenia "Lwów" na polski, więc nie narzekam. No dobra, ponarzekam sobie tylko trochę i bardzo cichutko... ;)))

_________________
I can be friendly when I desire to. Alas, desiring to be more intelligent does not make it so.
(Morrigan)

Nieśmiała Kraina Łagodności

Kurcze, przedwczorajsze spotkanie z ojcem natchnęło mnie do ćwiczenia umysłu. W ramach tego mam zamiar znowu zacząć czytać w lengłydżu. Zacznę od "Ender's game" (przy okazji porównam sobie z tłumaczeniem), a potem wezmę coś Kaya :))

_________________
ggadem lub emalią

Tak, uważam, że trzy ostatnie kartki "Mozaiki" są nieprawdopodne i trochę zepsuło mi to wrażenia z lektury. W powieści są cztery ważne postaci kobiece (Alixana, Styliane, Gisel i Shirin) i z każdą z nich Crispina łączą skomplikowane relacje, w których występuje pewien element fascynacji, porozumienia na poziomie "duchowym" i fizycznego pociągu. Ale z tych czterech relacji tylko jedna, ta z Shirin, miałaby moim zdaniem szansę przekształcić się w pełen związek mężczyzny i kobiety. I wydawało mi się, że akcja zmierza właśnie w tym kierunku. Oni pasują do siebie, są sobie bardzo bliscy. W pozostałych relacjach Crispina zawsze występuje pewien element nierówności, to jednak zawsze jest relacja mężczyzny zależnego do posiadającej władzę kobiety. Dlatego koniec jest dla mnie nieprawdopodobny pod względem psychologicznym (przede wszystkim ze strony Alixany, ale i Crispina). Nic tu nie zapowiada takiego zakończenia.
A książka i tak jest cudowna :-)

anneke


Anna Kańtoch ?

_________________
"Zmiany, zmiany, zmiany "

Brawo Sherlocku :)

_________________
Czytam
Podróżuję
Przekonanie o własnej ważności doprowadziło mnie do kompleksu Boga

W wieku 6 lat chciałem zostać kucharką, gdy miałem 7 - Napoleonem. Odtąd moja ambicja, podobnie jak moja mania wielkości nie przestawały rosnąć