Wieża Błaznów

Dekorator dzieje się w 1889 r. A Fandorin jest tu po prostu pionierem. Jest tam zaznaczone, że to jego inwencja, a nie tradycja.

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

W tej książce nikt niczego niczego nie wyjaśnia. Jak w innych nie wiem - jeszcze nie czytałam. Wiem natomiast, że metoda daktyloskopii została dokładnie opracowana przez sir Francisa Galtona w 1892 r. (głowę bym dała, że czytałam w paru źródłach o roku 1900) zaś do użycia w kryminalnych śledztwach została wprowadzona po II WS.
Tak, w XIX wieku było już wiadomo, że linie papilarne poszczególnych jednostek różnią się między sobą. Ale bez specjalistycznego sprzętu (zaczęto nad nim pracować w latach 30-tych), ciężko chyba jednoznacznie porównać palec podejrzanego z np. tłustym śladem na szybie?

_________________
Święte Gramatyko i Ortografio, módlcie się za nami.

Po II WŚ to daktyloskopia była już w zasadzie standardem. Dużo wcześniej była wykorzystywana jako nowość, szczególnie w większych ośrodkach gdzie zwyczajnie był dostęp do wiedzy i środków technicznych. Jak ze wszystkim.[/url]

_________________
"Bla bla pod burym bla bla żywopłotu
Bla-blałem ją bla bla wśród ptasząt łopotu.
W mokrej glinie łopatą wykopany dół,
Jej bla-bla bla bla przebił osikowy kół."
Shague Ghintoss by Jake Jackson
ja odpuściłam sobie już dawno. wmk <rotfl>

Nie mam ksiązki przed sobą, ale pamiętam dokładnie rozważania Fandorina nad możliwościami identyfikacji na podstawie linii papilarnych. Sam to wymyślił, opierając się na tradycji Dalekiego Wschodu.

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

No dobra, nie pamiętam dokładnie jak to było z tym Fandorinem. Dawno czytałam, a rozważania jakoś nie rzuciły mi się w oczy:)

_________________
Święte Gramatyko i Ortografio, módlcie się za nami.

Poza tym mógł znać rzeczony Fandorin wcześniejsze od pracy Galtona na przyład artykuły Henry'ego Fauldsa publikowane w czasopismach naukowych brytyjskich ("The Scientific Journal Nature "). Badania Williama Herschela są jeszcze starsze w tym temacie. W USA nowoczesne metody rejestracji, przechowywania, katalogowania i wykorzystania praktycznego lini papilarnych opracowano już w latach 30- tych XX wieku i były zdaje się wykorzystywane dość powszechnie. Nie wiem czy były automatycznie stosowane jako dowód w sądzie, ale to insza inszość.

_________________
O czarach co cierpliwe są i łaskawe, nie szukają poklasku
a nawet - w co uwierzyć trudno - nie unoszą się pychą
plugawe języki mówiły, że już ich nie ma.


Strona domowa Stelli i Kamila

Zaś Fandorin do sądu z tym nie biegał. I jest on postacią celowo anachroniczną. W czasie powszechej wiary, że ludzkośc ciągnie jak klucz żurawi drogą postępu ku świetlanej przyszłości, on ma na ten temat pesymistyczne przemyślenia końca XX w.

1. Jak rozumiem, masz na myśli polskie okładki, nie rosyjskie. Możliwe.
2. Można to wywnioskować z róznych okruchów rozsypanych po przygodach Fandorina (proroctwo z Diamentowej karocy), przygodach Magistra (Szkrzynia na złoto, o dziadku i ojcu magistra) i powieści szpiegowskiej. Erast Pietrowicz u schyłku życia przeżyje ostatnią miłość. Będzie to w czasie wojny domowej, na której zginie z rąk bolszewików. Ukochana wyjedzie i urodzi pogrobowca. Zapewne młody rewolucjonista Oktiabrycyn będzie miał coś wspólnego ze śmiercią Erasta Pietrowicza.

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

Hmm nie jestem pewien: Oktiabrski (mój błąd - Октябрьский) nauczajac Dorna(Czy Dorina) używa wręcz tych samych sformuowań co Fandorin w stosunku do Tulipanowa.
Czyżby młody czekista (może przyszły czekista) byłby uczniem Erasta?
A może potomkiem, w koncu Erast miał troche romansów?

PS Po przeczytaniu Radcy jestem po raz pierwszy od Powieści szpiegowskiej usatsyfakcjonowany, zresztą zgodnie z przewidywaniami.
Jednak zaskoczyło mnie (in minus) to, że tak jak w Azazelu, ten zdolniejszy od Erasta, okazał się mącicielem. Ja typowałem wzruszajacego swym idealizmem lejtnanta żandarmerii

_________________
A jutro znów pójdziemy na całość za to wszystko co się dawno nie udało za dziewczyny które kiedyś nas nie chciały za marzenia które w chmurach się rozwiało za kolegów których jeszcze paru nam zostało

Pewnie tak, takim co zejdzie na złą drogę.

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

Jeśli Zukin i Endlung służyli na Retwizanie to dlaczego są wymienieni wśród zabitych pod Cuszimą?

(jak mi barkuje polskojęzycznego forum na takie tematy)

_________________
A jutro znów pójdziemy na całość za to wszystko co się dawno nie udało za dziewczyny które kiedyś nas nie chciały za marzenia które w chmurach się rozwiało za kolegów których jeszcze paru nam zostało

Historie cmentarne. Prawdziwa gratka dla tathofilów. Mnóstwo smakowitych anegdotek plus garść opowiadań. Jedno z Erastem Pietrowiczem.

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

2 8jakis
Generał-Gubernator Moskwy Siergiej Aleksandrowicz Romanow był i szwagrem i stryjem Mikołaja II (młodszym bratem jego ojca Aleksandra III). I jak najbardziej był homoseksualistą. Można przeczytać o tym na rosyjskich stronach internetowych i np. u Eduarda Radzinskiego w jego książce o Mikołaju II (jeśli dobrze pamiętam)

Dzień dobry Agnieszko :>

_________________
Czułe pozdrowienia! Co cię gniecie?
* * *
Pies, który szczeka, jest niedogotowany - przysłowie chińskie.

THIS IS NOT A LOVE SONG

Tark, a może tak "w temacie"sie wypowiesz?

Agnieszko, w jakiej książce Edwarda R. to zanlazłaś? Bo biografi Mikołaja I on nie popełnił.
Prawdopodobnie chodzi o "Ostatni wielki car" ale tam też sobie nie przypominam czegoś takiego...

_________________
A jutro znów pójdziemy na całość za to wszystko co się dawno nie udało za dziewczyny które kiedyś nas nie chciały za marzenia które w chmurach się rozwiało za kolegów których jeszcze paru nam zostało

Witam :)
Jeśli dobrze pamiętam to u Radzińskiego była jakaś wzmianka na temat Sergiusza Aleksandowicza w "Jak naprawdę zginął car Mikołaj II"
Wspominano o tym także np. w programie tv z cyklu "Istoriczeskije chroniki s Nikołajem Swanidze". +np w pamiętnikach Aleksandra Bogdanowicza "3 ostatnich samowładców"