Wieża Błaznów

Przypomniało mi się coś, co mnie zdenerwowało- pamiętacie, jak Mila ukrywała przed Ignacym, że czyta Cadfaela? Czytała te ksiązki tylko poza domem, na ławce w parku, bo wstydziła się takiej nieintelektualnej lektury. Juz ja bym mu powiedziała coś do słuchu:).

Co do wspomnianych wczesniej muzycznych gustów Laury- trudno mi uwierzyć, żeby w takim wieku była aż tak wyrobiona muzycznie. Pamiętam, że pod koniec postawówki słuchałam innej muzyki niż moi równieśnicy, ale to jej słuchanie tylko jazzu nowoorleańskiego i opery to przesada. W najlepszym przypadku mogłaby to być poza, mająca na celu zwrócenie na siebie uwagi starszych chłopców- pamietajmy, że podobał się jej starszy o pięć lat Wiktor:)

_________________
I will always need your love/Wish I could write it in the daily news
You, on the other hand, are a sweet little eclair on the outside and a pit bull on the inside- Charlaine Harris

Ja to właśnie tak odebrałam, jako pozę. U mnie w czasach szkolnych na podobnej zasadzie kilka osób zaczytywało się w Kafce, nie do końca rozumiejąc, co czytają. I właśnie za ów brak zdziwaczenia polubiłam Patrycję, która choć nie lubiła by ją nazywano Patty, nie pozowała na młodą intelektualistkę.

_________________
Przyszłam na świat po to
Aby spotkać ciebie
Ty jesteś moim słońcem
A ja twoim niebem
Po to jesteś na świecie
By mnie tulić w ramionach

Masz rację, że ten brak pozy jest zdecydowanym plusem Patrycji. Co prawda na początku Polpecji drażniła mnie tym narzekaniem na rodzinny dom, na niezaradność życiową rodziców i brak nowoczesnej willi, ale na szczęście potem dojrzała.

Swoją drogą, chciałabym poczytać więcej o Żakach, to dopiero jest świetna rodzina:)

_________________
I will always need your love/Wish I could write it in the daily news
You, on the other hand, are a sweet little eclair on the outside and a pit bull on the inside- Charlaine Harris

Mimo wszystko Patrycja jakoś nie wzbudziła mojej sympatii. Zdecydowanie wolałam pozostałe siostry Borejko, nawet Gabę, bo choć mam awersję do idealnych postaci, ta była akurat dość wiarygodna.

_________________
Quidquid latine dictum sit, altum videtur.

gaba jest przesympatyczna, ale często drażni mnie przyspisana jej rola Matki Polki, Męczennicy za Rodzinę:). Fajnie, że jest taka dzielna i pogodna, ale bez przesady. I jeszcze te jej błędy wychowawcze- faworyzowanie tego małego zarozumialca i udawanie, że nie ma tematu Pyziaka. Grr.

_________________
I will always need your love/Wish I could write it in the daily news
You, on the other hand, are a sweet little eclair on the outside and a pit bull on the inside- Charlaine Harris

Tak mi przyszło do głowy, czy MM tworząc Borejków nie sugerowała się podświadomie "Małymi kobietkami" Alcott (jedna z moich ulubionych lektur w czasach wczesnopodstawówkowych:D) bo model rodziny jest w ogólnych zarysach zbieżny. Cztery córki, najstarsza o macierzyńskim usposobieniu, następna w kolejności postrzelona i o momentami niewyparzonej buzi, kolejna nieśmiała, introwertczna i delikatna a najmłodsza - złotowłosy aniołek o beztroskim sposobie bycia, do którego chłopcy ustawiają się w kolejce. Łagodny pierdołowaty ojciec którego wszystkie ubóstwiają plus energiczna matka. No i bida, a mimo to jest pięknie bo all we need is love:)))
W sumie to takie luźne skojarzenie, ale nie chce się ode mnie odczepić.

Wiesz, że masz rację? Rodzina Borejków bardzo pasuje do schematu. Jakoś nigdy wcześniej nie zastanawiałam się nad tym.

_________________
I will always need your love/Wish I could write it in the daily news
You, on the other hand, are a sweet little eclair on the outside and a pit bull on the inside- Charlaine Harris

Chociaż czytałam tę książkę, nie pamiętam jej w ogóle. Jeśli jednak faktycznie wyglądało to tak, jak opisujesz to skojarzenie jest oczywiste i chyba słuszne :) Bo brzmi bardzo podobnie.

Co do Gaby - ona chyba sama przez długi czas nie zdawała sobie sprawy z tego, że faworyzuje córkę, która bardziej przypomina ją samą, czyli Pyzę. Z drugiej strony Tygryska też przecież kochała, nawet kiedyś wymieniła ją na pierwszym miejscu, gdy mówiła o najbliższych jej osobach. Po prostu nie potrafiła tego okazać i trochę ją rozumiem - o ile Róża była do obrzydzenia ciepła i otwarta, o tyle taka Laura potrafiła pokazać pazurki i z pozoru niechętnie przyjmowała wszelkie oznaki miłości, choć przecież była jej tak bardzo spragniona. Cóż, Gaba nie miała łatwego zadania i niestety się nie wywiązała.

_________________
Quidquid latine dictum sit, altum videtur.

Ale ja akurat nie miałam na mysli faworyzowania Pyzy, tylko absolutnej bezkrytyczności w stosunku do tego zarozumialego mydłka o pretensjonalnych imionach:).

_________________
I will always need your love/Wish I could write it in the daily news
You, on the other hand, are a sweet little eclair on the outside and a pit bull on the inside- Charlaine Harris

ROTFL, to chyba akurat normalne, dziecko z drugiego związku, udanego, no i najmłodsze. Do tego syn;)

_________________
Przyszłam na świat po to
Aby spotkać ciebie
Ty jesteś moim słońcem
A ja twoim niebem
Po to jesteś na świecie
By mnie tulić w ramionach

Ach, no chyba że tak :) Osobiście nie cierpię Ignasia Grzesia, więc tutaj popieram Ciebie całkowicie. O ileż fajniejszy jest Józinek! Zresztą w "Języku Trolli" widać dokładnie, że sama autorka równiez z nim sympatyzuje :)

_________________
Quidquid latine dictum sit, altum videtur.

W książkach Musierowicz jest bardzo dużo deklaracji odautorskich odnośnie charakteru postaci, i chyba to sprawia że w naszym odczuciu niektóre z nich rozmijają się z wyznaczoną im rolą. Kiedy się wie, że Gaba to idealna matka (no a autorka przecież wie najlepiej o kim pisze, nie?;P) nie ma pola do interpretacji, a tymczasem coś zgrzyta. Ja tak mam z Milą i Ignacym - gdyby to było prawdziwe życie, uważałabym że on jest <wstawić zalinkowaną niedawno dyskusję> a ona to złośliwa, zaniedbana, przedwczesna staruszka, od której wcale nie czuje się ciepła. A ponieważ wiem że oni w świecie Jeżycjady są tacy super duper i w ogóle, mam dysonans poznawczy;D
Kurcze, nakręciłam ale mam nadzieję że ten post jest mniej więcej zrozumiały:)

Ja cię rozumiem doskonale, Vespo. Przy całej mojej sympatii do tego cyklu dokładnie tak to odbieram.

_________________
I will always need your love/Wish I could write it in the daily news
You, on the other hand, are a sweet little eclair on the outside and a pit bull on the inside- Charlaine Harris

Ja również rozumiem, o co Ci chodzi :) To prawda, że Musierowicz narzuca nam pewną określoną interpretację zachowań bohaterów i ich ocenę. Moje odczucia są zaś czasem przekornie zupełnie odwrotne. Mimo wszystko, dopiero gdy teraz się nad tym zastanawiam, dochodzę do tych wniosków. Bo czytając, daje się zdominować temu ciepłemu, borejkowemu klimatowi, który mnie urzeka nieodmiennie za każdym razem, gdy wracam do któregoś z tomów Jeżycjady. Nigdy nie uważałam tych książek za specjalnie wybitne. Ale, cholera, coś w nich jest. I dlatego tak je lubię, mimo wszystkich wad :)

_________________
Quidquid latine dictum sit, altum videtur.

Bo to chyba trzeba czytać tak... z przymrużeniem oka. To są książki dla panienek i to takich nieco naiwych, może my się za bardzo czepiamy po prostu?

_________________
Przyszłam na świat po to
Aby spotkać ciebie
Ty jesteś moim słońcem
A ja twoim niebem
Po to jesteś na świecie
By mnie tulić w ramionach