Wieża Błaznów

Wątki miłosne postanowiłem zignorować. Dyskuję o całowaniu mogłyby prowadzić dzieci najwyżej 12-letnie, a nie szesnastolatkowie. Scena kiedy Harry zastaje Ginny w objęciach Deana i ma ochotę go zabić, jest jakby żywcem wyjęta z Żeromskiego. Denerwuje mnie tu brak konsekwencji. Wcześniej nie było żadnej "chemii" między Harrym a Ginny, w tym tomie też nie ma(poza wzmianką że śmiała się z dowcipów Pottera), zostajemy jak gdyby postawieni przed faktem dokonanym.
A sam tom? Mocno średni. Niby ciągle ciekawi człowieka co będzie dalej, ale to już nie to. Rowling spróbowała nowego typu intrygi: takiego w którym winowajcę znamy od początku. Napiecia jakiegoś większego nie udało się jej niestety tak stworzyć.
Horkruksy- przekombinowane. Harry w siódemce będzie się zachowywał jak bohater gry komputerowej uganiający się za artefaktami. Ostatnia scena, też dobitnie świadczy że autorce kończą się pomysły, skoro musi ustami Pottera zastanawiać się co dalej.
Najlepsze w sumie były wizyty w przeszłośći Voldemorta oraz dialogi Scrimgeoura z Potterem(dodać więcej cynizmu i jako żywo AS...)
Postać Slughorna mocno karykaturalna, ale nieźle opisana.
Rozdziały 27 i 28... napisane jakby bez polotu. Spodziewałem się czegoś więcej. W sumie ma się wrażenie, że jest to drobna potyczka.
Ogólny wniosek: Gdyby nie to, że HP6 jest faktycznie pierwszą częścia "końcowej dylogii" nie byłoiby sobie czym zawracać głowy...

Dołaczę tutaj do fanklubu Snape'a;D I zgadzam się, że zrobienie z niego "tego złego" było fatalnym pomysłem, przez całą książkę myślałam, że "on tylko tak udaje" i że jakoś udało mu się, w nieprawdopodobnie genijalny sposób, obejść zasady Unbreakable Vow (Niezłamywalna przysięga? czy jak to było?).

U Rowling można zauważyć ciekawe zjawisko związane z jej procesem twórczym - postaci, które ona osobiście lubi (vide - Harry), nie wychodzą jej, są nudne, płaskie itd. A Harry w V i VI tomie zachwuje się jak... No, niedorośle się zachowuje;] Natomiast bohaterowie, których ona osobiście nie znosi (co, jak w przypadku Snape'a, wielokrotnie podkreślała w wywiadach itp.), są zdecydowanie ciekawsze...;D Np. Malfoyowie. Poza tym jest to świetny materiał do tworzenia fanfiction, taka ciekawa, a nielubiana przez autora postać...;]

Natomiast dyskusje o całowaniu w VI tomie mnie załamały. JKR udowodniła, że, niestety, na psychice i stopniu dojrzałości nastolatków się nie zna...

_________________
I was never faithful and I was never one to trust
Borderlining schizo and guaranteed to cause a fuss

Co do Harrego Potera no cóż powiem tak jeszcze dwa lata uważałem iż nie możliwe jest aby na świecie istniała lepsza ksiązka aniżeli Harry Potter, ale teraz Harry wydaje mi się trochę cukierkowy, ale mimo to nadal go lubię [bo przecież gdyby nie to że mama kupiła mi 1 tom Harrego Pottera na mikołaja ni wiem czy teraz np: zamiast czytać fantastyki nie piłbym gdzież z kumplami pod blokiem ] a tak swoją drogą najbardziej podoba mi się 4 tom przygód młodego czarodzieja i jego paczki przyjaciół

_________________
we will see what can i do

Poproś mamę, żeby w tym roku pod choinkę kupiła ci słownik ortograficzny z zasadami interpunkcji.

_________________
Tłumaczenie niechlujstwa językowego dysleksją jest jak szpanowanie małym fiutkiem.

Podpisuję się obiema ręcami. Tak się składa, że dorastałam prawie z Potterem, ale niestety za bardzo tego nie widać. Kiedy czytam kwestie z VI tomu i przypominam sobie, że wygłaszają je szesnastolatkowie, a nie 12-letnie dzieci, odczuwam tylko zażenowanie.
Generalnie rzecz biorąc, Harry był dla mnie bardzo fajną lekturką, ale kiedy miałam 11 lat. Chociaż nie powiem, czyta mi się go z przyjemnością. Tom VI jak tom VI, bez zachwytu, ale nie wiem czy to nie ze względu na znaczący wzrost mojego doświadczenia literackego od czasu kiedy czytałam poprzednie tomy.

_________________
A pogledaj što sam našao
prevrćući raj i pakao
Divlje kose, tamna oka dva
cvijet bez korijena, ples je sve što zna

Tko te k' meni poslao
da mi anđelima kvariš posao?

O calowaniu w VI tomie eh... błazenada normalni... jak dzieci... Moim zdanie Severus Snape Tomek Ridle i Draco są naj;szymi postaciami... Jakby sie okazało ze Dumbel przezył to bym Rowlingowa ukatrupiła osobiscie. Nic do dyrektorka nie mem ale jakoś mi ten wątemk nie poasi

Natomiast wielu forumowiczom może nie pasić, że piszesz byle jak, sypiąc literówkami - trudno to czytać. A ponieważ jesteśmy na forum literackim, prosimy o przestrzeganie zasad pisowni polskiej.


Ciocia Ala, FPN;)

_________________
Przyszłam na świat po to
Aby spotkać ciebie
Ty jesteś moim słońcem
A ja twoim niebem
Po to jesteś na świecie
By mnie tulić w ramionach

Hmmm... Może jestem młoda i naiwna, ale Harrego uwielbiam. Przychylam sie do wypowiedzi, że jeśli nie przeczytalabym Harrego to kto wie, może bym teraz piła alpagę pod blokiem. Piewsza książka, którą się zachwyciłam. Co do VI tomu, to jeśliby się okazało że Dumbledore żyje, to zmówiłabym się z Namidą-chan i razem zabiłybyśmy Rowling. Tak, dialogi 16-latków są żenujące. Ale z drugiej strony, ja w Harrym nie widzę miejsca na seks.

_________________
Tamtych słów, tych dziwnych słów, kłamałeś dobrze wiem, że ty też kochałeś mnie...

Akurat czytanie Harry'ego i picie alpagi się wzajemnie nie wyklucza ;)
Z innej beczki:
Ciekawi mnie, co Namida i inne fanki Malfoyów widzą w tych postaciach. O ile Snape ma pazur i motywy, to Draco & jego tatinek są koszmarnie sztampowymi złymi. Draco to klasyczny rozpuszczony bachor, bogaty i zepsuty, zafascynowany Voldemortem jak dziecko pierwszą grą komputerową o zabijaniu.

_________________
You stay away from my boy's pants or I'll hang ya from my Jolly Roger, ya Jezebel!
Elaine Marley-Threepwood

Jak to co? Mają blond włoski i debili za pomagierów. ;)
Kiedyś w MiM był artykuł dotyczący czarnych charakterów i cała rodzina Malfoyów pasuje mi do stereotypu, który nazywał się chyba: "Wielki buhaha". ;)

_________________
May the force be equal mass times acceleration.

Taaa, swoją drogą coś jest z tymi złymi postaciami: jeśli wziąć pod uwagę, że mądrość nakazuje zjednywać sobie mądrych (a nawet mądrzejszych od siebie) pomagierów, to 95% czarnych charakterów to totalni kretyni. Wiadomo, że musi być trochę ciemnej masy armatniej czy innych ochroniarzy, ale żeby nie mieć poza tym ani jednego kompana z IQ powyżej temperatury pokojowej?

_________________
You stay away from my boy's pants or I'll hang ya from my Jolly Roger, ya Jezebel!
Elaine Marley-Threepwood

Bo mogliby spiskować, knuć i chcieć zająć jego miejsce. A Czarny Lord może być tylko jeden :)

_________________
Eckstein, Eckstein, alles muss versteckt sein.

Hmmm... Ale Sanpe jest boski:). No cóż, Malfoy'owie są tępi, a w szczególności Draco. A po postaci Voldemorta spodziewałam się czegoś lepszego.

_________________
Tamtych słów, tych dziwnych słów, kłamałeś dobrze wiem, że ty też kochałeś mnie...

Wtedy jest łatwiej, wiadomo jak głupi - zły :)
Bądź co bądź duża część czytelników np. Pottera nie ma jeszcze wyrobionej umiejętności dostrzegania, że nie zawsze wszystko jest albo czarne albo białe. A tak mamy ułatwienie: dobrze się dzieli bohaterów.
;)

A tak na poważnie, rzeczywiście, te czarne charaktery wyszły Rowling momentami bardzo mało przekonująco, są tak schematyczni, że bez trudu można przewidzieć ich dalsze postępowanie i motywy.

_________________
A pogledaj što sam našao
prevrćući raj i pakao
Divlje kose, tamna oka dva
cvijet bez korijena, ples je sve što zna

Tko te k' meni poslao
da mi anđelima kvariš posao?

Hmmm... Moim zdaniem bohaterowie, którzy mają jakiś charakter i są w pewien sposób indywidualni i interesujący, są lepszym materiałem na czarny charakter. Porównajmy Snape'a i Malfoy'a. Albo może lepiej nie porównujmy:)

_________________
Tamtych słów, tych dziwnych słów, kłamałeś dobrze wiem, że ty też kochałeś mnie...