Wieża Błaznów

Akurat co do tej powieści to podzielam zdanie Chandlera: Powieść tego typu z całą pewnością zabije ćwieka najbystrzejszemu czytelnikowi, bo tylko półgłówek może się tu czegoś domyślić.

nie bardzo. Łudubu i nieprawdopodobne. byłyby z tego niezłe filmy, gdzie szybka akcja nie daje czasu nazastanowienie.

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

Są z tego fajne filmy - "Kolekcjoner kości". A czyta się imho równie dobrze.

_________________
- What do you do for fun, Esther?
- I run naked through the pages of the United States Criminal Code. [Boardwalk Empire]
Estheriada
Bierki

Tak powiedział? Gdzie w "Mówi Chandler" ? Jakoś sobie nie przypominam. Pewnie był po swojemu przewrotny :) Zresztą on często kpił z Agatki i w ogóle z tej konwencji. Bo faktycznie jak nie kombinujesz, tylko podchodzisz jak "półgłówek" to zagadka jest prosta.
Wybacz --- uwaga możliwe małe podane w miarę mozliwości dość ogólne spoilery --- ale jeśli trzeci, kolejny potencjalny świadek, pasażer pociągu ma jakiś bliższy czy dalszy związek ze sprawą dziewczynki sprzed lat to krzyczysz sobie w duchu - "Mój Boże cóż za zdumiewający zbieg okoliczności". Ale już w następnej sekundzie myślisz sobie -" to przecież powieść kryminalna Christie, tu kurcze nie ma czegoś takiego jak "zdumiewające zbiegi okoliczności". Nie ma po prostu miejsca na zdumiewające zbiegi okoliczności." Wystarczy sobie zdawać sprawę tylko i wyłącznie z tego. Tu nie może być zbrodni bez motywu, nie może być zabójcy z zewnątrz etc. Taka różnica w porównaniu z noir na przykład. Zero przypadku. A Christie nawet nie próbuje po drodze mylić tropów. Więc jeśli to nie jest "zdumiewający zbieg okoliczności", a zabójca nie może być kimś "z zewnątrz" to jakie jest jedyne możliwe, logiczne i proste jak konstrukcja cepa wyjaśnienie sprawy ? Jaki jest jedyny możliwy i najbardziej wiarygodny, przy tym co nam podano do wiadomości motyw ? Bez żartów. Ta intryga jest prościutka i oczywista. Może jest i to bardzo prostolinijny sposób myślenia półgłówka (swoją drogą dzięki za komplement ;)), nie zmienia to moim zdaniem faktu, że zagadka jest prosta do rozwikłania jeśli się pamięta, że w tej konwencji nie ma przypadkowych i zdumiewających zbiegów okoliczności.

_________________
O czarach co cierpliwe są i łaskawe, nie szukają poklasku
a nawet - w co uwierzyć trudno - nie unoszą się pychą
plugawe języki mówiły, że już ich nie ma.


Strona domowa Stelli i Kamila

Oj, daleko nie wszędzie. Kamienna małpa np. Poza tym Deaver to nie bezrefleksyjna siekanina. IMHO świetnie buduje napięcie. Strona psychologiczna też jest niczego sobie. Jego sposób prowadzenia narracji bardzo mi się podoba.

_________________
Występny Wartowniku! Cintryjka chwali książkę! Bym miał pieniądze, to bym se chyba, normalnie, kupił, tak mnie to zaszokowało ;) - Ben

siekierka

Wg moich obserwacji często powtarza się w tego typu książkach konwencja: osoba, którą wykluczono jako mordercę jako pierwszą okazuje się mordercą. ;) przykładów nie podaję bo zepsułabym zabawę. I to mnie właśnie w kryminałach denerwuje.

Jeśli chodzi o J. Deaver'a to "Kolekcjonera kości" uważam za jeden z najlepszych kryminałów jaki czytałam.

Czytałem Tańczącego Trumniarza i Błękitną pustkę pana D. Owszem szybka akcja, gwałtowne zwroty, fałszywe tropy, ale przefajnowane. Przegięcia. Np. hacker co cały czas jest błyskotliwy nagle nie radzi sobie w prostej sytuacji. Nie wpada na pomysł białej flagi albo wyjścia w samych gaciach. Zaś w Trumniarzu, jego intryga za bardzo nieprawdopodobna. Trumniarz zakłada, że trzykrotnie wystawi się na muszkę psychopacie i nie zginie.

Na szczęscie to tylko jedna z wielu konwencji. I bywa przełamywana.
Np. Cmentarzysko Connely'ego. na poczatku mamy na pozór nic nie znacząca postać. Ponieważ w kryminale nieznaczące epizody okazują się kluczowe, uznałem, że okaże się ten pan bardzo ważnym. A tymczasem nic z tego. Mistrz zrobił mnie w jajo. Celowo lub przez niedopatrzenie.

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

W "Skromnej sztuce pisania powieści kryminalnych"
http://www.republika.pl/chandler/skromna_sztuka.htm

A czy ktoś czytał H. Cobena? Dla mnie to czysta rozrywka, nawet się nie wczuwam w zagadkę. Po prostu język dialogów i uwag od narratora jest tak komediowy, że czytam te książki jako przerywnik humorystyczny. A postacie są jeszcze bardziej szablonowe niż gdzie indziej :)

_________________
You stay away from my boy's pants or I'll hang ya from my Jolly Roger, ya Jezebel!
Elaine Marley-Threepwood

Przeczytałem jego cztery chyba pozycje i dałem sobie sposób. Bo to ciągle ta sama książka. Żyd po trzydziestce w Nowym Jorku, ze szlachetnym zawodem i tajemnica rodzinna itd. Nawet tytuły jednakowe, efektowne, ale nie powiązane z treścią. I można dowolnie podłożyć pod inne powieści.
Zaś Bolitar jest tylko bladym echem Coreya z książek DeMille.

Czytujecie Ellroya? Jak dla mnie najczarniejsze kryminały, gdzie nikt nie jest sympatyczny, wszyscy są winni i wszyscy przegrywają. Plus pierwszoklaśne intrygi.

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

I pierwszoklaśne erkanizacje - "Tajemnice Los Angeles" , a teraz "The Black Dahlia" - chyba film jeszcze większego formatu (Josh Hartnett jako oficer Dwight "Bucky" Bleichert udowadnia, że narawdę potrafi grać i może być teraźniejszą "twarzą czarnego kryminału"). Duchowy spadkobierca Chandlera i Hammetta, że tak sobie szumnie nazwę. Czytałem jeszcze "Amerykański spisek". Wszystko to jest moim zdaniem świetna literatura.

Co do "Morderstwa w Orient Expressie" ciesze się, że mój ulubiony autor czarnego kryminału i kryminału w ogóle w zasadzie się ze mną zgadza ;) Chandler z właściwym swojemu pisaniu wdziękiem doskonale analizuje dlaczego intryga w tej powieści była dla mnie dość szybko czytelna -
Jest także Herkules, przemądry bohater Agathy Christie, którego język stanowi dosłowne tłumaczenie szkolnej francuszczyzny i który należycie wprawiając w ruch swe "szare komórki" dochodzi do wniosku, że skoro żaden z pasażerów slipingu nie mógł popełnić zabójstwa na własną rękę, przeto wszyscy popełnili je wspólnie. Rozbija przy tym cały proces zbrodni na serię prostych czynności, co przypomina montowanie miksera. Powieść tego typu z całą pewnością zabije ćwieka najbystrzejszemu czytelnikowi, bo tylko półgłówek może się tu czegoś domyślić. Bywają znacznie lepsze fabuły, ułożone przez tych samych autorów lub przez innych z ich szkoły.

Właśnie dlatego intryga była dla mnie bardzo czytelna - bo jest tylko "grą w kryminalne zagadki" - o książętach i o wazach weneckich - pozowolę sobie tu Chandlerem rzucić. Ściśle sprecyzowany problem i poszlaki. Gra, która ma swoje reguły. Według tych reguł można szukać rozwiązania, jeśli ktoś ma na to ochotę. Czasem nie jest to trudne :)
Dzięki za ten link Popisek. To jak zawsze moim zdaniem świetny i celny tekst Chandlera.

_________________
O czarach co cierpliwe są i łaskawe, nie szukają poklasku
a nawet - w co uwierzyć trudno - nie unoszą się pychą
plugawe języki mówiły, że już ich nie ma.


Strona domowa Stelli i Kamila

Festiwal kryminału (jakkolwiek dziwnie to brzmi). Może ktoś się wybierze?

_________________
Przyszłam na świat po to
Aby spotkać ciebie
Ty jesteś moim słońcem
A ja twoim niebem
Po to jesteś na świecie
By mnie tulić w ramionach

Akunin poza frekwencją, Christie za aspekt socjologiczny, Hammet i Chandler za kryptoreklamę alkoholu ;-)
W Orient Expres gdy doszedłem, że zabiły trzy osoby a w zasadzie siedem, to sprawa sie rypła. Jedna z nielicznych powieści A.Ch. którą "roizpracowałem"

_________________
A jutro znów pójdziemy na całość za to wszystko co się dawno nie udało za dziewczyny które kiedyś nas nie chciały za marzenia które w chmurach się rozwiało za kolegów których jeszcze paru nam zostało

???

_________________
Brak emoticonów niekoniecznie oznacza, że powyższą wiadomość należy traktować poważnie.

Nie mam nic do dodania :-)
No może oprócz tego, że mozolnie (i przy aprobacie i pomocy mej Pani) gromadzę jego utwory

_________________
A jutro znów pójdziemy na całość za to wszystko co się dawno nie udało za dziewczyny które kiedyś nas nie chciały za marzenia które w chmurach się rozwiało za kolegów których jeszcze paru nam zostało