Wieża Błaznów

Tekst jest tu. Ku własnemu zaskoczeniu stwierdziłem że najbardziej rozpleniona w necie jest właśnie wersja Nightwisha :) Wysłałbym, ale nie znam maila.

Bardziej rozpleniona? Ależ to ten sam tekst (choć z jedną literówką), autorem jest Charles Hart:)
No chyba, że zmienili chociaż melodię;)

_________________
Święte Gramatyko i Ortografio, módlcie się za nami.

No dobra, wykonanie nie wersja :) Właśnie rozplenione bo najłatwiej ściagnąć :)

www.womaninwhitethemusical.com

Kurczę, po przejrzeniu i przesłuchaniu tej strony skręca mnie boleśnie... Andrew Lloyd Webber będąc Andrew Lloydem i będąc Webberem nie może nie stworzyć dobrego musicalu, a więc stworzył i tym razem... ;) Wyczuwam w tym fajny klimat. Chcę, żeby jak najszybciej Dama w Bieli trafiła do Polski. I została sfilmowana, a co. Albo żeby się dało chociaż płytę kupić. Kurczę:-))

_________________
Święte Gramatyko i Ortografio, módlcie się za nami.

Wersja Nightwisha wypada bardzo kiepsko z wersją Dreams of Sanity wraz z Tilo Wolfem. W ogole glos Tarji ulegl na najnowszej plycie zmizernieniu i nie brzmi juz tak fantastycznie jak na doskonalym 'Oceanornie'.
Co do Tilo Wolfa, to ostatni album Lacrimosy 'Echos', jest dosc blisko spokrewniony z tematem. Ktos cos wie, ktos co slyszal? Jesli nie to goraco polecam najnowsze, aczkolwiek juz z 2003 roku dzielo Wolfa, naprawde warto posluchac mimo iz nie bije od niego ta swiezoscia co z Elodii.

_________________
-Panowie. Panowie! Bracia! Tam chwała na was czeka! Tam pamięć wiekuista może się zrodzić..-Znaczy..O co panience chodzi?-Żebyście most zajęli.-A po co?-No, tam droga do Negger Bank, które już Chorzy Ludzie rabują.-O Żesz ty...^cenzura^ ich ^cenzura^ mać!

Pierwsza!:P

Teraz, jak wiadomo, nastąpi spoiler.

Osobiście dementuję plotki, jakoby "Upiór w Operze" był filmem kiepskim i pozbawionym nastroju. Co więcej - w zasadzie nie miałam się czego czepić (oczywiście nieustająco poza głosem głównego bohatera - jeżeli tak ma śpiewać Anioł Muzyki, to ja wolę iść do piekła;)). Adaptacja jest bardzo udana, zostało w niej co nieco z ducha książki (którą na szczęście zdążyłam przeczytać), aktorzy bardzo dobrze dobrani (Carlotta wymiata), są świetne kostiumy i scenografia, a nad wszystkim unosi się genialna muzyka Webbera. Cofam zarzut, że Christine wygląda jak upiorzyca - w ruchu jest świetna. I bardzo ładnie śpiewa. Przepiękne zdjęcia: monochromatyczna scena na cmentarzu jest genialnie nakręcona i przypomina nieco Władcę Pierścieni. We wszystko ładnie wkomponowane są retrospekcje. Ckliwe, słodkie, patetyczne i wyciskające łzy? No pewnie, w końcu to musical:) Mnie osobiście nastrój idealnie odpowiada; w końcu każdy Upiór znajdzie swego amatora:) Charakteryzacji Eryka nie sposób się bać (w ogóle nie wyobrażam sobie jakiejkolwiek zmasakrowanej ludzkiej twarzy, której możnaby się przestraszyć), co nie zmienia faktu, że jest bardzo dobra i sugestywna. A jego głos - jakkolwiek niedoskonały, zwłaszcza w zestawieniu z oryginalnym wykonawcą - na żywo da się jakoś strawić. Widocznie tak miało być. Mało pasuje mi jedynie wykonywana przez Minnie Driver (Carlotta) piosenka "Born to be lonely" - filmowe dzieło Webbera i Harta. Kojarzy się z "Into the West" z ROTK i nie jest IMO w najlepszym guście. Tu już sztuka wysoka została nieco nadszarpnięta i nagięta do potrzeb komercyjnej nowoczesnej kinematografii. Ale na szczęście na napisach zawsze można wyjść.
Poza tym absolutnie gorąco polecam. Nie rozczarowałam się. Jak trochę ochłonę, to pewnie jeszcze coś napiszę:)

Jest też jeden epizod z gołą dupą, ale może nie będę aż tak dogłębnie spoilerować... ;-))

_________________
Święte Gramatyko i Ortografio, módlcie się za nami.

No to ja dorzucę jeszcze swoje trzy grosze: mnie osobiscie wbił w fotel początek, scena w operze- przejście od teraźniejszości do przeszłości, a w tle główny temat... ech...miodzio :)

_________________
Nietolerancyjny sierściuch

Nic nie stoi na przeszkodzie, aby się dildem posługiwać tak jak radiem. Jedno i drugie służy rozrywce. - Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski

Prawie się pobeczałam ze wzruszenia w tym momencie, bo to mój ukochany temat muzyczny, do tego teraz pokazany w tak piękny sposób... ;P

Kurka, przypomniało mi sie cosik, czego wcześniej nie zauważyłam. W w/w momencie pojawia się napis "Paryż, rok 1871" (no chyba, że mi się pomyliło). A przecież Opera Paryska została wybudowana dopiero w siedemdziesiątym piątym! :D

_________________
Święte Gramatyko i Ortografio, módlcie się za nami.

Przyznam, że Wasze opinie zachęciły i mnie. Dziś idę na Upiora, powzruszać się trochę :)

_________________
Przyszłam na świat po to
Aby spotkać ciebie
Ty jesteś moim słońcem
A ja twoim niebem
Po to jesteś na świecie
By mnie tulić w ramionach

Pomijając wojnę francusko - pruską, to już kolejny film w którym słyszę o Operze paryskiej w roku 1870tym...

_________________
lɔlɔ̃... Mou lon, ogni agbe gne. Edji le djom!
Liga Niezwykłych Dżentelchamów + Brygada Malkawiańskich Cyklistów.

Gdy nastały jesienne dni
jeden drobny gest
zmienił widzenie świata

Też zachęcam, piękna rzecz :) A początek rzeczywiście niesamowity.

Wrócę, to opiszę wrażenia ;) O ile zdążę na początek, bo z ta bandą niezorganizowanych wariatów wszystko jest możliwe ;P

Upd: No dokładnie. Po prstu jakieś nieporozumienie, bo spodziewałam się solidnego, porywającego głosu (kurczę, nawet w musicalu jest to możliwe) a dostałam słaby, jękliwy głosik podrzędnego aktora. Poza tym jednym zgrzytem i może tym, że całość jest zbyt długa, nie ma się co czepiać. No, może jeszcze ten francuski akcent, ale to drobiazg, choć wypada sztucznie.
Film jak na musical jest zrobiony dobrze, patos i kicz doskonale pasują do zakulisowego świata opery i musicalu jako takiego. Nieco wydłużone wątki muzyczne poboczne, trochę może za ckliwe, za łzawe momentami. Tam powinno być więcej grozy a mniej rozlazłej miłości wicechrabiego i Carlotty. Poza tym, doskonałe kostiumy, świetne zdjęcia, muzyka momentami drażniąca, ale ogólnie dobra. Widowisko wielkie, bardzo hollywoodzkie i robiące wrażenie. I lekko popowa aranżacja "Upiora" też może być, pasuje do konwencji a kino, w którym byłam ma dobrą akustykę, ponadto sala nie jest, jak to teraz modne, wygłuszona materiałami dżwiękochłonnymi, tylko ma stare, kamienne ściany, przez co głos nie ucieka. Drżenie podłogi przy kluczowych scenach i atmosfera starego kina zwiększyły tylko wrażenie, jakie film na mnie zrobił. No i latające pod sufitem gołębie ;)

Ale i tak skróciłabym go o dobre pół godziny, to nie opera, gdzie są antrakty ;P

_________________
Przyszłam na świat po to
Aby spotkać ciebie
Ty jesteś moim słońcem
A ja twoim niebem
Po to jesteś na świecie
By mnie tulić w ramionach

Zgoda zupełna co do czasu trwania- momentami miałam ochotę wyjśc na małą przerwę, bo śpiewali i śpiewali i śpiewali .... :)))
Wkurzała mnie trochę gra Christine, nieustannie wielkie, szeroko otwarte oczy i usta, jakby cały czas dziwiła się, co to się dzieje :) Ale nie aż na tyle, żebym się tego czepiała za bardzo. Da się przełknąć :)
IMO udany film, chociaż nadanie mu tytułu "największego wydarzenia kulturalniego 2005 roku" jest chyba trochę na wyrost :) Mam nadzieję, że jednak w tym roku zobaczymy jeszcze coś lepszego.
Ja bym dała 8/10.

_________________
Nietolerancyjny sierściuch

Nic nie stoi na przeszkodzie, aby się dildem posługiwać tak jak radiem. Jedno i drugie służy rozrywce. - Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski

Za chwilę na TVP2 balet - "Giselle" A. Adama. Bardzo ładna muzyka.

A musical według libretta rozgrywa się w 1885.