Wieża Błaznów

Zaskoczenia nie było. Przyjemny prezent świąteczny. ; ))

Nie tylko za finał - iście bajkowe rozwiązanie sprawy (przynajmniej póki co, bo przewiduję, że im jeszcze jakieś kłody pod nogi padną).

Ale podobał mi się bal dla służby, radość Cory na wieść o dziecku (teraz tylko czekać reakcji prababki, która - coś mi się zdaje - stanie murem za wnuczką), no i Violet, Violet, Violet. I klimat angielskiej gwiazdki, takiej wprost ze starych książek.
Co mi się nie podobało, to elektryczne lampki na choince (przynajmniej tak to wyglądało), akcja z psem - choć niezła zagrywka ze strony Thomasa, to za bardzo lubię psy by mu to puścić płazem, no i znów za szybkie rozwiązanie problemów: pojawia się łowca posagów, znika łowca posagów, pojawia się wyrok na Batesa, szast prast, możemy odetchnąć... A tak w ogóle to coś mi się wydaje, że wzgardzony Carlisle, publikując historię kupioną od Very, może się przypadkiem przysłużyć Batesowi - jeśli ujawni ostatnie słowa Very.
Inna rzecz, że zerwanie zaręczyn i późniejsze pitu pitu przed jego wyjazdem też wyszło tak trochę za sztucznie, za gładko. No, ale... :)

Ogólnie odcinek dobry. Miły prezent pod choinkę.

Violet: You promise?
I jeszcze papa: Find a cowboy in the Middle West and bring him back to shake us up a bit.

Wyznania Mary podziałały orzeźwiająco i na jakiś czas oczyściły atmosferę, choć niewątpliwie w następnym odcinku coś się spektakularnie spieprzy. W ogóle zachowanie Mary bardzo mi się tym razem podobało. Za to najbardziej daremny był proces Batesa, ale wiedziałam, że tak będzie. : P