Wieża Błaznów

Do-kła-dnie. Gdyby umiejętnie zmiksować odpowiednio zrealizowane sceny z muzyką (np. zniszczenie Dwóch Drzew+"Nightfall" albo exodus z Valinoru+"Noldor"), powstałby serial bijący na głowę "GoT".



Bo "P:T" wyprzedził swoją epokę - co prawda krytycy piali z zachwytu, ale publika zagłosowała portfelem (to były dziwne czasy, gdy gry się kupowało :P) i wybrała fabularną mieliznę, jaką był Baldur. Szkoda, bo w tym samym roku wyszedł też inny tytuł, który był o niebo dojrzalszy niż konkurencja - Silent Hill - i sobie poradził.

_________________
‎Casual master race!
Kylo Ren is my favourite Disney princess.
Równanie Nowackiej-Zandberga: 7,55 + 3,62 = 0

Ale na szczęście sa ci "jedyni-nieomylni-których-fakty-nie-oszukają-nigdy-skąd" i wiedzą, że PT to była gra ponad wszystkie ale "głupie-niedorozwoje-co-to-na-niczym-się-nie-znają" co wolą Baldura nie kupiły "jedynie-najzajebistszej-wykozaczonej-mega-produkcji" i doprowadziły do upadku marki. Ach, tak. Kocham tą mieliznę fabularną - Baldura - jakby kto pytał i tak, miałem kaca do tego stopnia, że przechodziłem go kilkunastokrotnie.
Nie dorósł do sprzedaży Resident Evil jeśli dobrze pamiętam? Więc o jakim "poradzeniu tu rozmawiamy? PT też nie był zupełną klapą finansową...

_________________
Pomyślcie tylko. Bycie ateistą w depresji jest przesrane: nie ma po co żyć, nie ma po co umierać. ;/

Lubię Baldura, ale ten świat mnie aż tak nie wciągnął, żebym po zakończeniu chciała grać ponownie. Co zabawne, Kocur jest dokładnie przeciwnego zdania: on się niemalże modli do wszystkich produkcji Diablo- i Balduropodobnych (I i II ze wszystkimi dodatkami) i jest w to wciągnięty ze skarpetkami, natomiast nie bawią go takie gry jak Fallout, Arcanum czy Planescape. De gustibus. Każdego wciąga co innego.

_________________
You stay away from my boy's pants or I'll hang ya from my Jolly Roger, ya Jezebel!
Elaine Marley-Threepwood

Nie, no ok, każdemu jego porno, ale określanie mielizną fabularną Baldur's Gate to już przegięcie. A ta niepoważna gloryfikacja Planescape i pojękiwania, że ludzie nie poznali się na perle owej śmieszą mnie niepomiernie. PT jest tak specyficzny w swojej oprawie graficznej, fabule i ogólnym odbiorze, że wydaje mi się, że skierowany był do hipsterów jeszcze zanim to było modne. To świetna pozycja ale bez przesady.

_________________
Pomyślcie tylko. Bycie ateistą w depresji jest przesrane: nie ma po co żyć, nie ma po co umierać. ;/

Wybiję się, kocham Setllersy ;P Trudno tu mówić o wciągnięciu i kacu, ale zawsze mnie bardzo uspokajały i relaksowały :) Uwielbiam do nich wracać i mam wszystkie części, łącznie z tymi podobnymi zupełnie do niczego.
W zasadzie są trzy serie, które mnie wessały: Diablo, Heroesy (ale do trójki) i Baldur. W PT też grałam podobało mi się.
Hmmm, nie, jest jeszcze Disciples, to też mnie wciągnęło. Klimatem.
Ależ ja dawno nie grałam...

_________________
Z poważaniem, Donna Ezena Capo di tutti capi Nazguli Ortografii
And when your heart begins to bleed, you're dead and dead, indeed.

A ja miałam kaca po:

Przypadki Robinsona Crusoe - książkę wciągnęłam w tempie błyskawicznym. Do tej pory pozostaje jedną z moich ulubionych.

Trylogia Sienkiewicza - cykl, który mnie wciągnął niesamowicie. Byłam chyba w 4 klasie podstawówki i już byłam zakochana w Kmicicu. Tym bardziej, że trylogię uwielbia również mój tata, więc miałam z kim o tym rozmawiać (poza tematem zakochania w Kmicicu).
W każde święta obowiązkowe było śledzenie programu TV w poszukiwaniu którejś z ekranizacji - na szczęście TV raczej nie zawodziła.

Tolkien - nie muszę chyba nic dodawać. Władcę przeczytałam w weekend, mama myślała, że jestem jakaś chora, bo w ogóle z pokoju nie wychodzę.

Wiedźminland - jak wyżej.

Zagraj w trójkę, to ci przejdzie. :)

1. Hobbit - jako pacholę. Całe szczęście Dziadek jakoś niedługo po tym jak skończyłem kupił Władcę, więc w sumie to był taki lekki głód. Po władcy jakoś nie było tego efektu "łał" - znaczy był, ale na innej płaszczyźnie.

2. Blade of Darkness - chyba nie grałem w drugi tytuł, który by ze mnie tyle wycisnął. Może Demon's Souls.

3. Supernatural - W pewnym momencie przestałem oglądać i okazało się, że jestem na głodzie. Właściwie, to wymagam długotrwałej terapii. Kripke zrobił drugi najlepszy serial evah, zaraz po Deadwood - marzę o tym żeby się wziął za coś z SF.

4. ST Deep Space 9 - raz na dwa lata muszę powtórzyć, bo fabularnie to jest miazgon. CGI walił pies, to nie Megawypas Hollyłód, tu fabuła nie opiera się na wybuchach co dwie sekundy.

_________________
May the force be equal mass times acceleration.

A, zapomniałem o Supernatural :) Do 5 sezonu to jest pod wieloma względami najlepszy serial jaki widziałem.I choc 6 i 7 sezon były... inne, gorsze, to czekam na sezon 8 :) Hey, assbutt!

_________________
Pomyślcie tylko. Bycie ateistą w depresji jest przesrane: nie ma po co żyć, nie ma po co umierać. ;/

Ja też (co prawda dwójkę, ale to szczegół), ale umówmy się - fabuła pierwszego Baldura głębią przypomina raczej późniejszego Icewinda niż Planescape. Ale, as you said, każdemu jego porno.



O trzech (czterech?) dalszych częściach, ekranizacji kinowej, spinoffach... to nie jest twoim zdaniem "poradzenie sobie"?

_________________
‎Casual master race!
Kylo Ren is my favourite Disney princess.
Równanie Nowackiej-Zandberga: 7,55 + 3,62 = 0

Porównując do tego najbliższego konkurenta czyli serii RE, to cienko panie, cienko...

_________________
Pomyślcie tylko. Bycie ateistą w depresji jest przesrane: nie ma po co żyć, nie ma po co umierać. ;/

No, ale w porównaniu z "P:T" wygląda to już znacznie lepiej. Napisałem że SH "poradził sobie" a nie "natychmiast wybił się na szczyt".

_________________
‎Casual master race!
Kylo Ren is my favourite Disney princess.
Równanie Nowackiej-Zandberga: 7,55 + 3,62 = 0

Taki fajny temat, a ja dopiero teraz jestem w stanie napisać:)

1. Trylogia Sienkiewicza - tak bardzo, że aż sama dopisałam dalszy ciąg:>
2."Tomki" Szklarskiego - strasznie czekałam na tę odwlekaną latami egipską część (Tomek w grobowcach faraonów?), zanim wyszła, jakoś mi przeszło.
3. cykl muszkieterski Dumasa - choć kończy się tak, że nie ma wątpliwości, iż dalej już nic nie będzie, świat i bohaterowie porywają niesamowicie.
4.cykl o Eraście Fandorinie Akunina - części od groma, a poziom się nie tylko utrzymuje - on wzrasta! Parę lat temu pokazał się w Polsce zbiór opowiadań wypełniających niektóre luki fabularne, i to było coś wspaniałego dla eskapisty na głodzie... póki nie skończył czytać. Co gorsza, w Rosji wyszły dwa kolejne tomy. A ja nie znam rosyjskiego. To jest dopiero ból!
5. Tetralogia hyperiońska Simmonsa -niesamowite pomysły, świat, bohaterowie - nawet Wielka Chwila Enei zniechęciła mnie do powrotu do tego uniwersum na bardzo krótko.
6. Cykl barokowy Stephensona - i znowu - tomów od cholery i ciut ciut (przynajmniej w polskiej edycji), a wciąga jak bagno.
7. Wiedźmin - ktoś zdziwiony?:D
8. Indiana Jones - czwórka była wspaniałym prezentem:)
9.Piraci z Karaibów - Jack Sparrow!
Seriale:
10. The shield - kończy się, a człowiek prawie płacze.
11. Six feet under - bez prawie.
No i starczy, bo pisałabym 3 dni:))

_________________
Występny Wartowniku! Cintryjka chwali książkę! Bym miał pieniądze, to bym se chyba, normalnie, kupił, tak mnie to zaszokowało ;) - Ben

siekierka

O, cykl muszkieterski Dumasa dodałbym też do swojej listy.

Cholera zapomniałem tez o Trylogii Sienkiewicza, widać na pamięć już mi pada... Co to ja mówiłem? A! Miodu panie Michale!

_________________
Pomyślcie tylko. Bycie ateistą w depresji jest przesrane: nie ma po co żyć, nie ma po co umierać. ;/

A od którego sezonu robi się tak świetnie? Oglądam drugi i jest bardzo średnio. : P

_________________
- What do you do for fun, Esther?
- I run naked through the pages of the United States Criminal Code. [Boardwalk Empire]
Estheriada
Bierki