Wieża Błaznów

Nagoya

We mgle, noc jest jasnym mglistym dniem
w Sakae tłumy, do tańca miasto przygrywa im
miliony samotności...



Osu Kannon
Targ przy świątyni
królestwo tandety
nad nim-..............


Kyoto

Jesień w powietrzu, noc jak kotara nad
miastem, które nie zasnęło
za kotarą
Historia, historie.


i czas, który daremnie chciałby się zatrzymać.



Wciąż
to paskudne uczucie
pustki
odwracam się
nie ma nic
puste ściany odgradzają mój osobisty fragment pustki
biednej, smutnej, samotnej pusteczki
i
tylko
maleńki
krzyzyk Ankh






Będzie jeszcze edycja, zmiany, możliwe że coś dorzucę.

_________________
lɔlɔ̃... Mou lon, ogni agbe gne. Edji le djom!
Liga Niezwykłych Dżentelchamów + Brygada Malkawiańskich Cyklistów.

Gdy nastały jesienne dni
jeden drobny gest
zmienił widzenie świata

pięknie :-)
wiem, to wbrew kanonowi, i są takie obrazowe, ale pomyśl o zdjęciach :-)

_________________
All those moments will be lost in time...

Zachwycające...

_________________
"Bla bla pod burym bla bla żywopłotu
Bla-blałem ją bla bla wśród ptasząt łopotu.
W mokrej glinie łopatą wykopany dół,
Jej bla-bla bla bla przebił osikowy kół."
Shague Ghintoss by Jake Jackson
ja odpuściłam sobie już dawno. wmk <rotfl>

Zgadzam się z przedpiszcami. Przepiękne.

_________________
O czarach co cierpliwe są i łaskawe, nie szukają poklasku
a nawet - w co uwierzyć trudno - nie unoszą się pychą
plugawe języki mówiły, że już ich nie ma.


Strona domowa Stelli i Kamila

jesli wiersz jest sposobem przekazywania wlasnych emocji to forma nie ma znaczenia... dlatego choc nie rozumiem i nie czuje poezji wspolczesnej zamykajac oczy jestem w stanie po swojemu wczuc sie czasem w klimat jaki niosa slowa. Kazdy wiersz jest wiec czyms w rodzaju intelektualnego ekshibcjonizmu... i tym rozni sie od rymow. Moim zdaniem. Mimo to jednak mam niedosyt Hayabuso - moze ze wzgledu na ciekawosc tego co widzisz, a mi pewnie nie bedzie dane? I jakos nie moge sie dopatrzyc piekna - tylko samotnosc, tesknote i wyobcowanie... ale czy sam tego nie chciales? Mamy chyba podobne zmartwienie choc inny styl. Przynajmniej ja tak to odebralem... Trzymaj sie tam dzielnie i napisz cos wiecej :)

tez cos napisalem ale to blog jest - kogo nie interesuje niech nie czyta :)

wymieszal Pan raz w czlowieku
niesmialosc, tupet pospolu
glupote z madroscia razem
i urok debowego stolu
dorzucil ciekawosc zycia
radoscia okrasil smutek
zamieszal w glowie warzachwia
i wyszedl Mazio-wyrzutek
Niespieszny choc latwo sie grzeje
powaznie wesoly zarazem
i w ramy nie da sie wlozyc
choc jest szalenstwa obrazem
chlopiecej szczypte dorzucil
niesmialej duszy nature
i rzekl Pan idz bladz jak inni
i drogo oddaj im skore
i kroczy lat juz trzydziesci
(z okladem) szukajac celu
czy dojdzie? - z pewnoscia
jak kazdy... moj przyjacielu :)

_________________
http://3000.blox.pl/html

<notuje> wziąć do Szkocji Świetlickiego </notuje> :)

_________________
Wszystkie drogi prowadzą na Haymarket :)

you and me, and the devil makes three

Maziu, forma której użył Hayabusa jest dość stara, żeby użyć eufemizmu. Stara ale jara - i cieszę się że wciąż ktoś pisze haiku :-)
O kilku refleksjach Hayabusy na temat tego co widziały jego oczy nie mogłem przestać myśleć - znaczy haiku było niezłe. Nie znam się na konstrukjcji wiersza, ale jak pisał Miłosz, w haiku liczy się tak naprawdę wpieczatljenje a nie czystość formy.

_________________
All those moments will be lost in time...

Wyznacznikiem tego czy poezja mnie zachwyca jest to czy we mnie siedzi. Głównie w postaci fraz nie do zapomnienia. Które poruszają w środku. Zero obojętności. Tak właśnie jest z tym co Karol zaprezentował.
Na przykład :
Jesień w powietrzu, noc jak kotara nad
miastem, które nie zasnęło
za kotarą
Historia, historie.
Po prostu czyste piękno: forma i treść. Trudno uwolnić się.

albo :
puste ściany odgradzają mój osobisty fragment pustki
biednej, smutnej, samotnej pusteczki
i
tylko
maleńki
krzyzyk Ankh
Znowu bardzo poruszająco. Cieszę się, że to (odpukać) już nie ja. Karolu proszę pokazuj tu swoją poezję.

_________________
O czarach co cierpliwe są i łaskawe, nie szukają poklasku
a nawet - w co uwierzyć trudno - nie unoszą się pychą
plugawe języki mówiły, że już ich nie ma.


Strona domowa Stelli i Kamila

Lepiej własnie nie tu. Tutaj zginie wśród chłamu. A nie zasługuje na to.

_________________
13.04.2010 - You have taken sky from me...

Zważywszy na to, że poza Maziem praktycznie nikt się tu nie wpisuje, jest szansa, że będzie się wyróżniać :)

_________________
Eckstein, Eckstein, alles muss versteckt sein.

Zgadzam się w zupełności. Krytyk literacki ze mnie żaden, ale te cztery wersy niosą w sobie tak ogromny ładunek emocjonalny, i sa zarazem tak wymowne... Na podstawie tego kawałka możnaby napisać niezły scenariusz filmowy. Tak mi się skojarzyło.

_________________
Nietolerancyjny sierściuch

Nic nie stoi na przeszkodzie, aby się dildem posługiwać tak jak radiem. Jedno i drugie służy rozrywce. - Mirosław Bańko, Uniwersytet Warszawski

Hmm...lubię haiku. Nie, to eufemizm. Za dobre haiku dałbym się pokroić. Haiku Hayabusy są niezłe, ale to dla mnie takie ćwiczenia z formy, owszem, ciekawe, ale...suche. Nie czuję tych emocji rzekomych. Spostrzeżenia, ulotność chwili zaklęta w trzy-cztery linijki - fajnie, ale jednak oczekuję czegoś więcej. Coś w tym jest, w tej opowieści o mistrzu haiku, który swoje arcydzieło tworzył całe życie. Bo haiku to, wbrew pozorom, piekielnie ciężki kawałek chleba. Czujesz to, Hayabusa, ale daj z siebie wszystko pisząc. Tu nie można iść na półśrodki, bo czuć to w wierszu. Choć oczywiście to tylko moje 0,03$ w potoku pochlebców.

_________________
Czułe pozdrowienia! Co cię gniecie?
* * *
Pies, który szczeka, jest niedogotowany - przysłowie chińskie.

THIS IS NOT A LOVE SONG

im bardziej wyrafinowany gust, tym mniejsza możliwość wyboru. Cóż za samoograniczanie... i po co? ;-) Mi smakuje i kawior i kaszanka.

Nigdy nie zapoznałem się z zasadami rządzącymi konstruowaniem poprawnych haiku, kanonicznych. Ale apokryfy są takie ciekawe :-)

Hayabusa, posłuchaj i Zamorano i Tarkusa. Pisz, dawaj tu swoje wiersze. Jest popyt :-) to najważniejsze.

_________________
All those moments will be lost in time...

Polecam "Między Słowami".

Mazio jak zazwyczaj świetny. Hayabusę jednak wolę w opowiadaniach. Chociaż wiem i doceniam, że poprzez haiku pozwolił nam, zerknąć sobie w duszę.

ROTFL, cóż za subtelna i wyrafinowana złośliwość:DDD

To mi sie podoba. Te fragmenty czuję, tu jest klimat, ale:

Wiem że to celowy zabieg, ale takie nagromadzenie "pustki" mi nie brzmi.